Piyasa inancı mi doğuyor?

İnsan sorgulamadan duramıyor..

Ne idik?

Ne olduk?

Ne olacağız?

Bu üç soru, gerek insanın kendi evrim süreci bağlamında kendini tanıması açısından, gerekse toplumsal olgu üzerinde sosyolojik bağlamda dünya ülkelerindeki tüm insanların kültürel inanç ve ekonomi grafiğini değerlendirilmesi açısından önemli soru olduğunu düşünuyorum..

İnsanın her anlamda gelişmesi için kendi içindeki sorgulamalarını anlarız da evrensel boyutlardaki sorgulamaya sıra gelince duraksıyor bazen insan..

İlkel komunal toplumdan günümüze dek ne çok zorluklarla ne çok evrelerle bugünlere gelinmiş değil mi sevgili okurlar..

Sanki dünyada eski ruhani inanclar yavaş yavaş tükenme yoluna giriyor ve yerine piyasa meta gücüne tapınan bir döneme giriliyor muş gibi izlenimler çıkıyor ortaya.

Baksanıza, meta gücü ekonomimizi politikamızı alışkanlıklarımızı yaşamlarımızı düzenliyor ve bizlere rakamlarla mutluluğun yeni adresini veriyor adeta.

Roma İmparatorluğu döneminde inanç gücü ile Mısır'dan Sultanahmet'e Dikilitaş getirildi.

Atina'da, Cilalı taş devrinde denizden 150 m. yüksekliğe hiç bir teknik malzeme kullanılmadan insan gücü yani inanç gücü ile Akropolis kral sarayı yapıldı. (Bizzat kendi gözlemlerimle hayran kaldım)

Bugün maalesef sadece tüketim toplumu olduk..

Sanki tüketmek için yaratılmış bir varlık olarak algılamaya başladık kendimizi..

Tüketemediğimiz zaman bunalıma giriyoruz, hayal kırıklıkları yaşıyoruz..Kendimizi yıpratıyoruz..

Elde ettikleriyle yetinmeyen insan topluluğu haline geliyoruz neredeyse yahu..

Oysa insan küçük bir bavulla dolaşabilmeli her yeri..

Özgürlük meta değildir..

Asil özgürlük, yaşamak için kazandığımız zamandır..