PKK ne yapıyor? Neden? Ne yapmalı?

Yine acı, yine gözyaşı. Göğsümüzde 26 kan çiçeğinin daha açtığı günün ertesinde bu olaylar için nasıl bir sağlıklı değerlendirme yapılır bilemiyorum. Ancak halkımızın büyük çoğunluğunun tepkisiz olduğunu ve çok çabuk unuttuğunu da biliyorum. Bu yüzden sıcağı sıcağına PKK nın ne yaptığına ve neden yaptığına bir bakalım… Önce PKK ne yapıyor?

Ülkemin içinde, özellikle güneydoğu da elini kolunu sallayarak dolaşıyor.

Kuzey Irak sınırından istediği gibi girip çıkıyor. Adeta yolgeçen hanı yapmış.

Ağır silahları istediği gibi rahatça naklediyor.

Kaymakam kaçırıyor.

Öğretmen kaçırıyor.

İstediğinde sivillere bile ateş açıyor.

Eskisi gibi askerden saklanmıyor, tam tersi planlı bir şekilde güvenlik güçlerimize saldırıyor.

İki yıl evvel Habur’dan bando mızıka ile davet ederek kabul ettiğimiz teröristlerin bir kısmını yaptıkları yeni suçlardan dolayı tutuklayınca, planlı bir hazırlığın ardından yıldönümünde geniş bir saldırı yapıyor.

Oslo’da ve İmralı’da hükümetle müzakere ve protokol yapıyor.

Siyasi sözcüleri sayesinde özerklik ilan ettiriyor…

Yani, “güney doğuda devlet benim” diyor. Bunu kime söylüyor? Ortaya çıkan Oslo rezaleti gösteriyor ki, hükümete söylemiyor. Durum, zaman zaman anlaşmalardan çark eden hükümete anlaşmaları hatırlatıyor gibi görünüyor. Asıl büyük amaç, Türk halkına durumu kanıksatmak, onları alıştırmak. Gerçi yarısına yakınının pek umurunda değil ama bunların zihniyetine karşı çıkan diğer yarısı var. Onlar alıştırılmalı.

Medyanın her köşesine serpiştirilmiş satılmış yazarlar, özellikle dönmeler, PKK nın bu eylemlerini bıkmadan kutsamaya devam ediyorlar. Bu silahların kalbimizde patladığı günde bile hala “Ben savaştan yana değil barıştan yanayım” diye PKK yı başka bir devletin askeri gibi görme ve hak verme telaşı içinde olanlar var. Oysa aklı başında hiç kimse teröristle savaş olmayacağını bilir. Ama bu hain koro ellerinden geldiğince teröristleri kutsamaya halkı alıştırmaya çalışıyorlar. Sanırım bu zavallı güruh askerlerimizin öldürülmesinden çok bütün gün ve gece boyunca yapılan toplu protestolardan ürkmüşlerdir.

Güneydoğu insanı birebir yapılan araştırmaların hepsinde PKK dan yana olmadığını, Kendileri için Türkiye cumhuriyeti devleti ve al bayrağımızın en önemli aidiyet odağı olduğunu beyan ediyorlar. İşte emperyalizmin Bop stratejistyenleri, iç işbirlikçileri, medya uşakları, taşeronları, PKK, bundan korkmaktadırlar ve Türk halkına orada yaşayan Kürtlerin isteği dışında bölünmeyi kabul ettirmeye çalışıyorlar. PKK eylemlerinin arkasında yatanların bir kısmı bunlardır. Bu gidişle de şer odaklarının hedeflerine ulaşması yakın görünmektedir.

Ne Yapmalı?

Yapılması gerekenlerin ince detaylarını hesaplayacak siyaset bilimciler olacaktır. Ancak benim gibi tek hasleti iflah olmaz vatan ve insansevdalısı olan birinin önerileri de vardır.

1)      Hükümet hiç vakit geçirmeden istifa etmeli, bir milli hükümet kurulmalıdır.

2)      Dokunulmazlıklar derhal kaldırılmalı ve terör yandaşlarının hâkim önüne çıkması sağlanmalıdır.

3)      Başta ikiz ihanet yasaları (*) olmak üzere vatanımızı, milletimizi emperyalistlerin oyuncağı yapan yasalar derhal iptal edilmelidir. Güvenlik güçlerimizin elini kolunu bağlayan yasalar derhal iptal edilmelidir.

4)      ABD ve AB ile yapılan anlaşmalar gözden geçirilmeli, tek taraflı olanlar iptal edilmelidir.

5)      İran, Irak, Suriye, Azerbaycan gibi komşularımızla karşılıklı iyi ilişkiler tesis edilip terör membağında boğulmalıdır. Değilse sonucu ne olursa olsun ordu harekete geçirilip bir tek terörist bırakılmadan yok edilmelidir.

6)      ABD nin isteği doğrultusunda komik nedenlerle hapislerde tutulan ordu mensupları, aydınlar, vatanseverler derhal serbest bırakılmalı ve itibarları iade edilmelidir.

7)      Güneydoğu bölgemizde olağanüstü hal uygulanarak teröristler halka zarar vermeden toplanmalıdır.

Daha birçok şey yapılabilir. Ancak bunları yapacakların görev başında olması gerekir. Bunlar naçizane benim önerim. Başka önerisi olan varsa lütfen yazsın…

(*) : http://blog.milliyet.com.tr/beklenen-sona-dogru-/Blog/?BlogNo=316269

İzmir 2011-10-20