Portakal kokulu masal...

Portakalı soydum. Başucuma koydum. Ben bir güzel masal kurdum.

Canıma ellerimle kendi soyduğum portakal dilimlerini yediriyorum. Grip ya. C vitamini takviyesi yapıyorum portakal ile...

Soğuk. Polar battaniyemin altında burnumu çeke çeke televizyona bakıyorum. Dışarda güzel bir kış gecesi. İçerden çok güzel görünen ama dışarda buz gibi geçen bir gece.

Burnumun kırmızılığı hala geçmemiş; silinmekten yara olmuş. Krem sürmüşüm ama hala acıyor.

Dışarda pamukçuklar yağıyor. Ben yatağımın içinde bir çatının altında olduğum için ne kadar şanslı olduğumu hissediyorum. Zaten kışları ve herkesin illet olduğu gribi seviyorum. Mutluyum kanepemde.

Ellerim portakal portakal kokuyor. Portakalı soymak kolay. Papatya şeklinde kesersin ve açarsın. Ama elma en zor olanı hep yarısı zayi oluyor. Beceremediğimden kabuklarıyla yiyorum.

Canım kucağımda sızmış.

Televizyonu kapıyorum ve bende orda kanepemde sızıyorum.

Mutluluğun resmi mi...

Bir tabloda iki grip sevgili, meyve sepetinde portakallar, dışarda yağan kar ve polar bir battaniye...

Portakalı soydum. Başucuma koydum. Ben bir güzel masal kurdum...