Postsakallı

Doğuştan esnaf.., küresel bakışlı para yüreğine esinti..! 

Sinek kanadından sunta yapmakta usta 

Erciyes daha vicdanlı, yaslanılmaz iman tahtasına… 

Küreselci dürtüler içselleşmiş 

Hayat, aç gözün ucunda!.. Kamaşır 

İmlasız, uyanık yürek… 

Ağır ol Hacı!.. 

Hayata, sigortasız işçine bak..? Demesem 

Tutmasam Erciyes yeleli buluta binecek (!).. 

Oysa, fabrika ruhuna bela..! 

Taşlı köye yol almak yarından da yakın..! 

Ali Dağı’na sorun..? O söylesin!!.. 

Ne zaman toplu sözleşme mevsimi gelse 

Kader değneğini eline alır postsakallı 

Yüreği muhacir kuşlara uzak 

Dile gelmedi taş..!? Kendini kanattı 

Taç yaprağı kasıntılı gonca..! 

Her yabancı Lût, ateş vermez! 

Kul / luk yüz / ün sahibi(!).., sen osun 

Yüreğini cebinde taşıyan postsakallı 

Altın armalı fildişi mezar düşler 

Söz, çingi taşlı tokmak benden..! 

Ruhu dibek taşında yal / azlandı!.. 

Düş düşürdüğü postkulesi para / alandı… 

Muhacir kuş, cennet şafağına kanat vursun 

Yağmura tut yüzünü.., ıslansın yüreğin… 

Pisem pisem dua sağnağı.., imgelerin çatlasın… 

Şiirsel duruşun sonsözü: 

Senin ezgin kentin yüreği… 

Ali Akdemir 

24. 1. 007 

Yüreğir