Psikolojik tartı usulü

Terazi.

Baskül.

Eskiden metal ağırlık ölçüsü kantarlar varmış. Dedemin hala bir tane var. Siyah demirden kancalı, topuzlu olanlarından. Bazen bazı işler için kullanılıyor hala. Kullanışlı.

Eski aletler nitelikli aletler, kullanışlı oluyor.

Manavların tartıları daha ayrı. Tasları var. Baskül gavur icadı bişey... Onu katmıyorum işin içine. O başka. Kadın olsun, erkek olsun zayıflamak isteyenlerin aracı.

Denge önemli tartılarda. Denge sağlar gramajını, kilosunu.

Kantarda denge topuzun ben dengemi buldum demesiyle yani kıpırtısız, salıntısız kalmasıyla anlaşılır. "Ben dengemi buldum." der artık o zaman salınmayı keser.

Bunları neden mi yazıyorum? Neleri tartabiliriz diye?

Hayatımızdaki acaba ve keşkelerimizi tartıya koyabilir miyiz ki? Denge olarak birbirine uymuyorlar değil mi?

Keşkelerimizin dengesini görmek için karşı tarafa acaba koyamayız. Acabalarımızın yerine de keşkelerimizi...

Keşke dediklerimiz...

Keşke onu üzmeseydim, keşke o kadar bağırmasaydım, keşke böyle davranmasaydım, keşke onu sevmeseydim, keşke çekip gitmeseydim, ... keşke...

Genelde pişmanlıklarımız keşkelerimiz.

Peki acaba dediklerimiz...

Acaba beni seviyor mu? Acaba nasıl karşılar? Acaba bana yalan mı söylüyor? Acaba beni artık eskisi gibi sevmiyor mu? Acaba benden hoşlanıyor mu? Acaba bana ihanet ediyor mu?

Kuşkularımız değil mi acabalarımız?

Benim de her insan gibi acabalarım, keşkelerim var.

Keşke dediğin şeyler bir daha geri döndüremeyeceğin, pişmanlığın bu yüzden ağır olduğunu hissettiğin, kantarın salınmayı birdenbire kıpırtısız kaldığı andır. O andır ki faydası olmaz.

Acabalarla geçecek bir ömre ise acımak gerek şüphesiz. Şüphe yer bitirir insanı.

Acaba demektense açık açık sorsak daha iyi olmaz mı? Kimbilir keşke diyebileceğin bir ağırlığın altından kalma zorunluluğundan kurtulmuş olabiliriz.

Kendinizi şüpheyle yiyip bitirmediğiniz, keşke demediğiniz güzel günlerin olması dileğimle.

Sevgi ve saygılarımla...