Putlar Yıkılırken, Balcıgil

“Kitapların dünyası, insanın en hayret verici yaratıklarından biridir. Abideler yıkılır, milletler kaybolur, medeniyetler büyür ve ölür fakat bütün bu medeniyetlerin, tekrar tekrar nasıl ortaya çıktıklarını gösteren kitapların dünyası; hâlâ genç, hâlâ yazıldıkları gün kadar taze, yazarlarının yüzlerce sene önce ölmelerine rağmen, hala insanların kalplerinden geçenleri anlatarak hayatlarını devam ettiriyorlar.”

Clarence Day

                                                         Yapıtın kimlik bilgisi

Kitabın adıPutlar Yıkılırken… Yazarı Osman Balcıgil… Büyük bir roman... 2. Hamur, 536 sayfa, 13,5 x 19,5 ölçülerinde, 2019 yılında basılmış, 1.Basım… Destek Yayınları arasında yayımlanmıştır.

                                                                        ***

“Hiçbir insan, içindekilerden hiç olmazsa bir parçasını gözleri ile görmedikçe ve bizzat yaşamadıkça, derin bir kitabı anlayamaz.”

Ezra Pound

                                                    Yapıtın arka kapak yazısı

“Tarihin en büyük “put yıkıcı”larından Nâzım Hikmet, kendisiyle yüzleşirken aslında epey mahcup!

İkinci Dünya Savaşı’nın acımasızlığı; düşüncesi, sözü ve eylemi olanları alabildiğine ezecektir. Özellikle Nâzım ve peşi sıra savrulan iki güzel çocuğu...

Bezdiren polis takipleri, tabutluklar, işkence odaları, 1500 vatlık lambalar, falakalar ve insanlık onurunu yok etmek üzere icat edilmiş başka ne varsa...

Karşılığında sevgi, aşk ve insanlığa adanmış hayatlar...

Dünya yıkılıp yeniden kurulurken, büyük şair ve “iki güzel çocuk”tan yükselen canhıraş çığlık sinirlerinizi bozacak!

Sevinerek, üzülerek, korkarak, haykırarak, hayran kalarak, karalar bağlayarak okuyacaksınız.

Celile, Yeşil Mürekkep, İpek Sabahlık Ve Afife Jale’nin yazarından...”

                                                                          ***

“İnsanlık yalanı ve adaletsizliği kılıçla değil, kitapla yenecektir.”

Emile Zola

                                                   Yapıta ilişkin düşünce ve duygularım

İsteğim doğrultusunda Destek Yayınları’dan gelen kitap elime ulaştığında kimi sayfalarına göz attım. Konferansında başarılı bulduğum ve coşkuyla kutladığım Osman Başcıgil, jest ve mimikleriyle gözümün önüne geldi.

Planladığım zaman diliminde okumaya çalıştım. Puntolarını küçük bulduğum için biraz zorlandım! Hele sayfa altı notlarını büyüteçledim, diyebilirim. Başkaları da okusun düşüncesiyle zedelememeye özen gösterdim.

Yapıt, okuyanı dinlendirmek ereğiyle yüz yirmi bir bölüm olarak düzenlenmiştir. 416. sayfaya dek Nazım, Leyla ve Ömer romanın kişileridir. Düşünceleri uğrunda işbirliği içindedirler.

417. sayfada ‘Yıkım’ ile başlayan bölümden sonra coşku ve aksiyon nefes kesercesine artmaktadır! Leyla’ya yapılan işkence ve olumsuzluklar, gerilime götürdü! İntiharı seçen Leyla’nın eşine bıraktığı mektubu okurken engel olamadığım gözyaşlarımı kitaba dökmemek için uğraş verdim! Sonundaki eylem ‘ohhh’ dedirtti!

                                         Balcıgil’i kutlarken, kitap okumayı sevenlere salık veririm.

                                                                                         *