Rabbim… Bugün canımız çok yandı…

Güne başlarken kendinize bir program yaparsınız. O gün, ne yapacağınız, nereye gideceğini bilirsiniz. Ama öyle bir şey olur ki, bütün program değişir, hatta kafanızdakiler bile uçar gider…

Yetmez…

Canınız yanar, keyfiniz kaçar, kendinizi boşlukta hissedersiniz, hani ortalıkta gezeler durursunuz…

Aynen bu gün olduğu gibi…

Çocukluğunu biliyorum… Bahçede oynarlarkenki halini…

Sonra, yine çok sevdiğim biri ile hayatını birleştirdi… Hani birbirlerine de çok yakıştılar…

Çocukları oldu, mutlu bir hayat sürüyorlardı…

Hayatları güzelliklerle geçerken, gün oldu, o sevemediğimiz, kabul edemediğimiz, üzerine konduramadığımız haberi aldık…

Asrın hastalığı, onu da yakaladı…

Yılmadı, mücadele etti…

Dayandı, eşi ve çocukları için…

Ama olmadı…

Tanrı, bütün dualara rağmen, onu sevdiklerinden bugün aldı… Çünkü O, çok sevdiklerini galiba kimseye bırakmıyor, yanına kendi takdir ettiği zamanda ve erken alıyor…

Bugün <ı>Şadi BÜYÜKKEÇECİ, değerli eşini yitirdi…

Hayat arkadaşını…

Çocuklarının anasını…

Rabbim…

Çok erken değimli?...

Yok… İsyan da etmiyoruz, ama daha çok gençti… Eşi ve çocukları ile daha çok işi yok muydu?...

Biraz da mutlu olmak, çocuklarının da mutluluğunu görmek O’nun da hakkı değil miydi?...

Hayır… Hikmetinden sual olmaz, takdirine karışmak hiç kimsenin haddi de değil…

Ama canımız da çok yandı, çok yandı Rabbim…

Bugün sadece senden bir isteğimizi var Yüce Rabbim…

O’nu cennetinde ağırla…

Yok, olmaya yok da, varsa bile bütün günahlarını bağışla… Cennetinin en mutena, en güzel, en makbul katına yerleştir…

İnanıyorum ki O, bunu çoktan hak etti Yüce Rabbim, çoktan hak etti…

Eşine, çocuklarına, ailesine ve sevenlerine de sabır ver…

Yüce Allah, seni saklayacak… Sana rahmetlerinden en bolunu verecek… Seni, cennetinin en güzel yerinde ağırlayacak…

Buna da inancımız sonsuz Kadiriye…

Bütün dualarımız senin yanında <ı>Kadriye BÜYÜKKEÇECİ…

Bütün dualarımız…

<ı>18 AĞUSTOS 2008