Rahatınızı biraz bozun!...

Köşe yazarlarına, haksızlığa uğradığını söyleyenlerden mektuplar gelir. Aslında, başkalarının uğradığı haksızlık ve zulümlerin tümü ben de sadece üzüntü değil, öfke, utanç ve suçluluk duygusu uyandırır.. Beni ciddi bir şekilde sarsar. Suçluluk duygusu’ deyip geçmeyin, haksızlıklara karşı durmak, bu yönde azimli olmak aslında hepimizin görevi.. Birileri ‘siyasi görüşleri’ için yıllarca mahkûm yatarken , özgürlük ve konfor bana hep ağır gelir. Kendimden utanırım.. Onun için , bu mektuplar benim için daha da anlamlı hale geliyor. 

Evinizdeki rahatlığınızı, içerde çile çekenleri hatırlatarak bozmak, canınızı sıkmak’ istiyorum bu gün… Çünkü, rahatımız bozulmadığı, canımız sıkılmadığı sürece başkalarının sıkıntılarına yeterince duyarlı olamıyoruz. 

İçerden mektup yazanlar, bizi uğradıkları haksızlıklardan, çektikleri çilelerden haberdar etmek için sürekli çaba gösteriyorlar. Mahkûm olmanın, ömürlerin dört duvar arasına sıkıştırılmak ötesinde, fazladan yaşatılan zulümlerin, aklımıza hiç gelmeyen çeşitlerini anlatıyorlar. Ceza üstüne cezanın, tecrit, sürgün, görüşme yasağı gibi türlü baskı çeşitlerine dikkatimizi çekiyorlar. Tabii en başta, ‘siyasi suç’ isnat etmenin ne kadar ‘kolay’, hakkaniyetsiz olabileceğini, insan hayatının yıllarının rehin alınmasının ne kadar ‘pamuk ipliğine’ bağlı olduğunu hatırlatıyorlar. Sayın okurlarım; rahatlığımızı biraz bozup, ayrım yapmadan herkesin uğradığı veya uğrayabileceği haksızlıklara, çektikleri çilelere biraz kafa yoralım, canımız sıkılsın. Canımız sıkılsın ki haksızlıklara karşı durmak bizim için daha sahici, daha vazgeçilmez olsun. 

Bana mektupla ulaşanların ve ulaşmayanların tümünün sesini duyurma çabamın bir karşılığı olabilirse mutlu olacağım. Haksızlıklara, zulme uğrayan herkese yardımcı olmak benim boynumun borcudur.. Elim kalem tuttukça bu borcu ödemeye çalışacağım.. Bedeli ağır olsa da.. ozcanvural1933@hotmail.com