Rakam ile yaşam arasındaki ince çizginiz..

Rakam ile yatıp, rakam ile kalkmak nereye kadar?

Nereye kadar mitoz" bölünme?

Yani "yaşlanan" hücreler "mitoz" bölünme ile ikiye ayrılarak tekrar yenilenme misali bu sonsuzluk nereye kadar?

Adam, rakam hesapları yaparak yatağına girip yatıyor, sabah uyandığında da rakam hesaplarıyla güne başlıyor..

"Bugün kaç insanı kandırabilir, kaç insandan yararlanıp rakamlarıma rakamlar ilave edebilirim" diye düşünen toplum olduk adeta..

Anladık, kapitalist bir dünya içinde yaşıyoruz ama nokta koyamıyorsak da virgül de mi koyamıyoruz rakam bağımlılığına?

Kapitalist sistemin toplumun bir çok değerlerini yok ettiğini bildiğimiz halde, insan ilişkilerini acımasızca bozduğunu bildiğimiz halde neden inadına-inadına gene de rakamlar? Anlamış değilim.

İnsanlar, acaba duygu ve mantıklarını dengede tutmasını mı bilemiyorlar?

Siz eğer bir ticaret ile uğraşıyorsanız elbette kapitalinizi düşünmek zorundasınız fakat bu düşünceleriniz neden yirmi dört saat beyninizde tutup hançerliyorsunuz kendinizi?

Rakam çalışmalarınızı neden mesai saatleri kapsamı içinde tutmayı denemiyorsunuz?

Çalışma mesainiz bitiminde neden "kendiniz" olmayı denemiyorsunuz?

Rakam hesaplarınızı çalışma masanızda bırakınız, daha mutlu olduğunuzu göreceksiniz..

Tanrı'nın yarattığı ağaçlara, çiçeklere, böceklere, hayvanlara biraz zaman ayırırsanız, Tanrı'nın verdiği beyin gücü ile çizilen resim tablolarını yorumlayarak biraz da sanat'a zaman ayırırsanız, mutluluğunuzun kapısı'nın aralandığını görürsünüz..

İşte o zaman rakam ile yaşam arasındaki ince çizginizi yakalarsınız..

İşte o zaman en büyük öldürücü'nün "rakamlar" olduğunu anlarsınız..