Ramazan Davulcuları

Onbir ayın sultanı Ramazanın bitmesine sayılı günler kaldı.Ramazanın gülü güllaç denir, ama Ramazanın gülü aslında davuldur.Davul sesini duymadığım ramazan geceleri içimde bir boşluk hissediyorum.Ben eşimin işi dolayısıyla Ankarada yaşıyorum .Büyük şehirlerde ramazan davulu, ramazana neşe ve canlılık katmıyor.Davulcu geçtiği zaman bir haz vermiyor ,aksine ürperiyorum.
Gece saat üç buçukta genelde haftada en fazla dört gece davulcu geçiyor.Diğer üç gece mutlaka davulcumuz kendine izin veriyordur.Yada arada uyuyakalıyor sanırım.
Davul çalması zevk vermiyor dedimya bir kere onun nedenini anlatayım sizlere.İneboluda davullarına türk bayrağı asan neşeli davulcularımız bu işlerine daha sadıklar.Ramazan ayı gelse diye ip çekerdim,davulcuların o nağmelerini ve manilerini dinlemek için.Buralarda ne nağma ne mani var.Küçük kamyonetlerin üzerinde tak tak tak diye arba alamlarını çaldıran ve insana duygusal anlamda huzur veren ses kalmadı.Ramazan davulculuğuda ticarete döndü.Sanki ramazana has bir geleneği sürdürmek değilde kazanç kapısı olması için zorla yapılıyor galiba.
Bizim davulcularımız her evin önünde durup mutlaka o evin ışığı yanana kadar davullarına tokmaklarını vururlar .Onlar çaldıkça sizin ışıklarınızı açasınız gelmez ,mutlaka o kadar çalmanın ardından bie mani gelecektir.
Yeni cami direk ister,
Söylemeye yürek ister ,
Benim karnım tokdur ama,
Arkadaşım börek ister .
Dediği an ışıklar yanar ve davulcuya bir tabak börek bile gelir.İsteyene bir yüz karası ,vermeyen maskara demişler.Bu işin şakası tabiki.
Geçenlerde kapıma iki yabancı adam geldi.Buyrun dediğimde abla ramazan bahşişi dediler ve ben durdum.Ben bahşis istemiyorum diyecektim ki içimden gülmeye başladığım anda davulcunuz aşağıda para topluyoruz dedi diğer kapılara yöneldi.Ben kapıyı kapalttım ve bir ara düşündüm.Bu davulcunun hakkımı diye.Saatlerimizi kurmasak ramazanın yarısı sabaha kalırız dedim ve manisi yok nağmesi yok hay allahım ne vereyim ne kadar vereyim diye düşündüm.Ama içime sinmeyende,o saatlerde kalkarak iyide olsa kötüde çalsa ramazan adetlerimizi sürdürüyorlar diye düşündüm.Bahşişini verdim,
Ne mani vardı ne çalma balkondan bakmasam davulcuyu bile göremeyecektim.Binanın yöneticisi çıktı benim davulcuya söyleyemediğim konuları izah etti.Yöneticimiz Amasyalı mani söyleyeceksin ki ben sana ozaman bahşiş vereyim diyince adamlar kalsın abi almıyalım senden dediler ve gittiler.Çok şaşırdık hatır için ben olsam iki mısra bişeyler mırıldanırdım
1.
Anadolu camisi,
81 minaresi,
Hanım pencereden bakarken,
Yandı pilav tenceresi
2
Davulumu astım boynuma.
Somunumu soktum koynuma,
Şu evde pişen gözlemenin
Kokusu gitti burnuma
Güm güm tek güm tektek,gümgüm tek gümtek tek..
İşte İnebolumun ramazan manilerinden bir bölüm.Ah ahh..Şimdi ramazanda İneboluda olmak vardı yaa.