Ramazanın güzelliği...

Güçlü olan sayıca fazla olan kitleler değil, eğitimli olan kitlelerdir. (Konfüçyus)

Amirlik yaptığım işyerinde 6 güvenlik elemanı, bir teknisyen, bir şöför ile 4 memur arkadaşımla beş yıl görev yaptım. Tabi ilk başladığımda sadece bir işçi, 2 güvenlik memuru ile 4 erkek 2 bayan memur arkadaş vardı.
Sonra bayan memurlar eş durumuyla tayin oldu. Geçen sene teknisyen, şöför kadrosu tamamlandı. Bu arada Müdür Yardımcısı kadrosu hep var gösterildi, ama o kadro Bölge Müdürlüğünün olduğu şehire kaydırıldı

Yani; arkası olan ve merkezde çalışmayı tercih edip, taşrada görev yapmaktan korkanlar kadrolarıyla başka şehirlere gittiler. Ben kendi Müdürlüğüme atananları hiç görmedim.

Vatanın her karış toprağı bizim diyerek ve isteyerek tüm kötü şartlara rağmen göreve devam ettim. Pişman da değilim.

Son haftamı çalışıyorum. Personel sayım çok az, bu kişilerle 300 öğrenciye 24 saat hizmet edildi, edilecek de... Memur arkadaşlarım haftada iki-üç gün nöbet tuttular, ertesi günü ise çok iş olup yeterli eleman olmadığından nöbet izinlerini kullanmadan çalışmaya devam ettiler. Ara sıra onlara destek olmak amacıyla gönüllü olarak ben de nöbetlere girdim.

Sonuçta; galeride görüldüğü gibi sayısı az ama eğitimli, kendini bilen ve yetiştirmiş olan, tüm sıkıntıları omuz omuza gögüsleyen koca bir aile olduk. Konfüçyus'un dediği gibi güçlü olan bir kitleydik.

Temennim, ben emekli olduktan sonra da bu ailenin dağılmaması.

Aile dağılmadan Ramazanda topluca bir iftar yapmak istedim. Benimle birlikte kurumdan ayrılacak olan bir personelim var. Onunla birlikte bu iftarı düzenledik.

Saçı toplu, krem rengi pantalonlu olan emekli adayı benim. Yani; en yaşlıları...

Masada yanımda oturan mavi tişortlü arkadaş ise Kurumdan ayrılan personelimiz. Kurum için çok büyük bir kayıp olup, kendi için en hayırlı olanı yaptığından onu gitmesi konusunda destekledim. Kurumda yükselme şansı yoktu.
İnşallah gittiği yerde değerini bilirler.
Yanımda yemek dağıtan siyahlı bayan benim arkadaşım, sırdaşım, dostum, kızım, kardeşim...yani;Canım olan biri. Beyaz bluzlu olan ablam sayılır.Eşimin kuzeni.
Çiğ köftelerimizi yapan yakışıklı da onun oğlu. Diğer bayanlar güvenlik elemanlarımız. Yemek masasında oturanlar güvenlik, kalorifer, temizlik elemanlarımız. Oda da masamın etrafında duran kişiler idari kadromuz.

İnsanın 23 yıl çalışıp, bir ömrü özetlemesi zor tabii. Ben sadece son 5 yılımı çalıştığım yeri ve arkadaşlarımı anlatmak istedim. Hepsi benim için çok değerli insanlar. Tüm hatalara, gönül kırgınlığına rağmen
hepsini seviyorum. Yapılan hataları tecrübesizliklerine veriyorum.

Meslek hayatımı noktalarken gözyaşları içinde uğurlanmak da çok güzel.

Bundan sonraki yaşamımda eşim ve çocuklarımla, yakın ailemle yola devam edeceğim. Sıkılana kadar emekliliğin tadını çıkarmayı düşünüyorum. Günün 12-15 saatini iş yerimde geçirdiğim için dinlenmeye hasretim. Daha doğrusu tembellik yapmaya ...

Allah kimsenin emeğini yerde bırakmasın ve tüm çalışanlara sağlıkla emeklilik günleri nasip etsin.