Rambo Yusuf, Messi, Maradona-İnter-Barcelona

Yusuf Altıntaş, namı-ı diğer Rambo Yusuf, gol kralı Tanju Çolak’ın en parlak devrinde, onunla aynı takımda oynayan Galatasaray’lı milli defans oyuncusudur.

Birkaç yıl önce, onun sahibi olduğu İzmit’te Olta isimli balıkçı restaurantına gittiğimizde karşılaşınca, geçmiş futbol anıları hakkında sohbetimiz olmuştu. Bir meraklı gazeteci gibi, o yıllardaki merak ettiğimiz şeyleri sormuş, o da teker teker anlatmıştı.

Galatasaray’ın ve Türk futbolunun unutulmaz Kral'ı Metin Oktay ile ilgili bir anısı anlatırken, hala utanır gibiydi.

Türkiye liglerinin gol krallığı 38 golle 1987-1988 yılına kadar Metin Oktay’a aitti ve kolay kırılamayacağı düşünülüyordu. Tanju o sezon 38 gole ulaşmıştı. Son maçta bir pozisyon oldu. Yusuf, dokunsa golü atacaktı. Stop etti topu ve Tanju’yu bekledi, o da geldi vurdu ve 39 golü attı. Rekor hala Tanju Çolak’da.

‘’Metin abinin yüzüne bakarken utandım, onunla karşılaşınca'' diyordu. Belki hala pişmandı.

- Bana tek laf söyledi dedi. ‘’yazıklar olsun sana, bana gol kralı olayım diye kimse yardım etmemişti’’..

Şimdi bunları neden yazıyorum?.

Dün akşam İnter, 75 dakika 10 kişi oynadığı maçta, Messi’li, İbrahimoviç’li Barcelona’yı Şampiyonlar liginden eleyip, finale kalırken, çeyrek finalde Messi’nin, Arsenal’e 4 gol birden attıktan sonraki Maradona mı, Messi mi tartışmaları, bilhassa bizim spor kamuoyunu derin bir tartışmanın içine sokmuştu. Birden bire Messi’ciler ve Maradona’cılar olarak ikiye bölündük. Amip gibi her fırsatta bölünme özelliğimiz olduğundan da bunu rahat başardık. Oysa bir de Pele vardı.

Messi, ekibiyle birlikte, ekol olarak, ‘’defans nasıl yapılır’’ın kitabını yazmış İtalya’nın bir temsilcisi karşısında kesme şeker gibi dağılırken, kendisini kıyasladıkları Maradona, o zor İtalyan liginde Napoli denen sıradan bir takımı, tek başına, tarihinde ilk defa İtalya Şampiyonu yapmıştı. Messi İise 14 yaşından beri Barcelona’da ve o takım bir yıldızlar topluluğu.

Yusuf’un, atmayıp da, Tanju Çolak’a attırdığı gol, Tanju’ya 51 yıllık ligimizde halen kırılamıyan bir rekorunu kazandırmıştı belki o kadar. Rekorlar sadece sayıdır. Kağıt üzerinde kalır. Gerçek krallar, gönüllerde sonsuza kadar yaşar. Oynadığı, Samsunspor, Galatasaray ve Fenerbahçe’de, 3 takımda birden gol kralı olan Tanju Çolak, şüphesiz büyük golcü idi ama Metin Oktay ile kıyaslanması yanlıştı. Oynadıkları meşin top tan, sahalara kadar her şey farklıydı.

Messi’nin de Maradona ile kıyaslanmasını hep yanlış buldum. Biri futbolu sonuna kadar oynamış, bitirmiş, biri yolun başında. Baktığın zaman hiçbir benzer özelliği yok, ikisinin de Arjantin’li olmasından başka.

Evet, Messi’nin, Rambo Yusuf’un o Metin Oktay’ı kızdıran, fair play’e aykırı asitsinden istifade attığı gole benzer bir beleş bir golü yok ama kendisini uluslar arası arenada gerek Barcelona’yı, gerek ülkesi Arjantin’i sırtlayıp, Dünya şampiyonu yapacak bir görüntüsü de yok. Onu durdurmayı başarıyorlar. Maradona durdurulamıyordu. Maradona ülkesini Dünya Şampiyonu yapmayı da başarmıştı. Ama elle, ama ayakla!. Onun 1986 Meksika Dünya Kupası’nda, kaleci dahil, 10 kişiyi geçip İngiltere’ye attığı o muhteşem gol, i sonsuza kadar kırılamayacak gol rekorundan fazla değil midir?...

Bazı şeyleri, okuyarak değil de seyrederek daha iyi anlarız.

Messi’nin de güzel golleri var ama dün akşam ki o tek kale maçta Maradona olsaydı, eminim ki, Bayern Münih ile İspanya’da finali oynayacak takımın adı, İnter değil, Barcelona olurdu. Messi kesme şeker gibi dağılırken, Maradona bunu oynadığı devirde, hem İtalya’da, hem Dünya Kupalarında defalarca ispat etmişti.

İnter, sahadaki oyuncu sayısı olarak sahada eksikti ama bu kupanın favorisi, uzaylı Messi'nin takımı Barcelona'dan taktik ve mücadele bakımından oldukça fazlaydı. Kaleci Julio Cesar'ın, maçın sonlarında zamanlama hatasından yediği gol haricinde ve Messi'nin gollük bir şutu dışında, rakibe gol fırsatı tanımadan, sıfır hatayla, mükemmel bir futbol oynadılar.

Üstüne bir de para verilip, karşılığında İbrahimoviç ile takas edilen Eto, müthiş oynarken, İbrahimoviç'in etkisiz kalışı ve oyundan alınışı, bu maçın dikkat çeken bir diğer olayıydı.

Demek ki büyük futbolcu, en çok gol atan değil, büyük ve unutulmaz maçları takımına kazandıran ve bunu defalarca ispatlayan futbolcuymuş.