Rant ve reklam gelirine dönüşen hüzünler...

İnternette gazete ve haber sitelerine bakıyorum arada.

Kötü bir haber başlığı gördüğümde merak edip devamını açıyorum...

Ama maalesef...

Önce bir reklam spotu...

Can kaybı olan bir kaza haberinden önce bilmem ne bankasının reklamı...

Felaket haberinin öncesinde bilmem ne güzelinin bilmem neresine sürdüğü kremin reklamı...

Acılı insanların yüzlerinden önce bilmem ne çekilişinin spotu...

...

Bu hale mi geldik?

Elemler...

Yıkımlar...

Izdıraplar...

Ne zamandan beri araya reklam almaya başladı?

Ne zamandan beri çekilişteki şansımızı arttırmak için masum bir bebenin ağlayan yüzü olan sayfayı kullanır olduk?

Hüzünlü hikayeler şifreli sayfalara mı göç edecek yoksa?

...

Bir haberi reklam olmadan açamıyorsunuz.

Para kazanma hırsı hüzünleri ranta çeviriyor artık.

Reklam alma hevesi insanların gözyaşından daha kıymetli.

...

Reklam alınsın, siteye gelir olsun tamam.

Ama...

Gözyaşlarını katık etmesin reklam pastasına siteler.

Korkunç bir kazanın olduğu sayfa, reklam spotuyla açılmasın.

Oraya reklam almayı beceren akıllı, habere göre de spotu yerleştirmeyi becerir.

...

Üzülüyorum görünce.

Hüzünlü bir haberin üzerindeki reklam spotunu söylene söylene geçiyorum açmadan.

Yarışmaydı, çekilişti varsa katıldığım birşey, böyle kötü haberlerin olduğu sayfalardaki puanları almıyorum.

O kadar açgözlü görmüyorum kendimi.

Sönen hayatların yazıldığı sayfalardan gelen reklam gelirinin de, yarışma puanının da hayrı olmaz kimseye düşüncesindeyim.

Vicdanları karartmaktan başka getirisi olacağına da inanmıyorum.

Güzel, eğlenceli, neşeli, sevinçli haberler başlasın reklamla.

Hüzünlü sayfalar değil.

...

Ne bileyim...

Üzülüyorum gördükçe.

Üzülüyorum kederlerin ranta çevrilişine...

Üzülüyorum yıkımlardan para kazanma hevesine...

Öyle işte.