Relax olalım lütfen!

Hay canına yandığımın dünyası!
Ne çok sorun var ortalıkta be abi!
Hani daha önemli meseleler neyse de!
En çok da bazı blog konularına bozuluyorum!
Ne o öyle kafasına göre takılmalar falan! Söğüt gölgesi mi burası?
Bu sayfaların arkasında binlerce insan var!
Herkesin nazını çekmeye mecbur değiliz ya!
Yazacaksan doğru yaz kardeşim!
Üff, bu günlere kadar iyi dayanmışım valla!
Sallandıracaksın bir iki tanesini!
Bakın bakalım bir daha yazıyorlar mı?

Bu ne yaaa!

Valla da, billa da bi da okumam bak!
Yüreğine sağlık falan da demem!!!
Sürüm sürüm sürünürsün!

...................!

Ama şeyy!!!

Üç adımda blog tarifinde sizden söz edilmemişti hiç!
Sadece "duygu ve düşüncelerinizi, bilgi ve deneyimlerinizi paylaşmak istemez misiniz" demişlerdi!
Peki bizler burada ne yapıyoruz sahi?
Hem basın yayın yüksek okulu mezuniyet belgesi falan da istemediler kayıt yaptırırken!
Tarafınızdan teftiş edileceğimizi bilseydik hızlandırılmış kurslara giderdik!
Bu ne şiddet bu ne celal efendim!
Bizlere, üzerimizde kapkara önlüğümüzle, ilkokul öğretmenimize teslim edildiğimiz anı yeniden yaşattınız valla!

Ha sahi, İlkokul dedim de..
23 Nisan törenlerini hatırlıyorum.
Kürsü de şiir okuyanlar, dinleyenleri bıktırana kadar elini kolunu sallayarak ilgi çekmek isterlerdi!
Amaç daha çok alkış almak içindi pek tabii ki!
Diğerlerinden farklı olmak beklentisiydi bu ve en fazla bir kaç kişiye yönelikti!
Anne baba ve öğretmenin gözüne girmek yani!

Ama dedim ya, çocukça duygulardı onunkisi!!

Ama burası öyle mi?

Gazetemizin bizlere sunduğu imkanlar sayesinde, ufkumuz açık olabildiğince!

Ufkumuzu karartmayın lütfen!!!