Renk ve mozaik algısı

Nedir mozaik? Mozaik’e bakış açıları nelerdir? Renk nedir?

Mozaik kelime itibari ile bir zemin kaplama çeşidi olup, renkli kesimli ya da kırma küçük süsleme taşlarıdır. İnşaat sektöründe kullanılmakla beraber sanatsal çalışmalarda da bir obje olarak kullanılabilmektedir. Özelliği ise renk renk ve desen desen çeşitli olmasıdır. Binaların dış cephe kaplamalarında kullanıldığı gibi yer karolarında da vazgeçilmez malzemelerden biridir.

Mozaik bu renk ve çeşit anlamında toplum tarafından mecazi anlamda kullanılan bir kelime olup çıkıvermiştir. Mozaik halk kültüründe etnisiteler de, dinde, sanatta, kültür de, ulusta halk diline yerleşmiş bir kelime haline gelmiştir. Ancak ortak kabul gördüğü varsayımından yola çıkılarak yapılan yorumlara itiraz vardır bazı çevrelere göre bu nedir?

Milliyetçi kesimin bu kelimeye yaklaşımını direk olarak anlatırsak yanlış ifade etmiş olabiliriz. Zira Son dönemler de herkesimin kendine göre yorumladığı kapış kapış giden milliyetçilik kavramı türlü isimlerle farklı olarak algılanmış ve benimsenmiştir. Tanımı bile farklı yapılır olmuştur. Daha anlatımın başında konuyu devam ettirmeden milliyetçilik kavramını çeşitli yollardan tanıtmaya çalışma gayretimde bundandır. Saptırılmasından herkesin kendine pay çıkarmasının ve ahkam kesmesinin yanında kimsenin sahip çıkmış gibi görünmek istemediği, hatta sahiplenmeye korktuğu bir “öcü” kavramı yani bu ne perhiz bu ne lahana turşusu bir yaklaşımdır milliyetçiliğe olan toplumsal yaklaşım.

Konumuz Milliyetçilik de değil, başka bir açıdan bakarak başlanmalı diye düşünmekteyim. Siyasi anlamda Milliyetçiliği düstur edinmiş siyasi partiler ve kişilerin “MOZAİK” kelimesine dolayısı ile çeşitliliğe konan bu isme itirazı vardır. Mozaik yoktur der Türk milletini tanımlarken, tek bir bütün vardır der ve mozaik telaffuzunu ayrılıkçılık olarak kabul eder.

Şimdi , tam bu noktada diğer bir grup olan Ulusalcılarla milliyetçiler arasında çelişki ortaya çıkmaktadır. Türk milletini bir bütün olarak kabul etmesi gerekirken, Ulusalcılar tarafından Mozaik kelimesini algılama ve yorumlama noktasında bir çeşitlilik göze çarpmaktadır. Yani Mozaik kabullenilmiştir. Oysa bazı etnik kökenli grupların kabul ettikleri yaklaşımda budur. Ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk düşüncesinde mozaik kelimesi asla benimsenmemiştir. Türk milletini her zaman bir bütün olarak telaffuz etmiş ve parçalardan bir bütünün oluştuğu tezini de hiçbir zaman kabul etmemiştir. Tarih boyunca iç içe yaşamış insanlarımız zaten hep içimizde ve berber olmuşlardır. Azınlıkların hiçbir fark gözetmeksizin bu devletin her türlü olanaklarından faydalanmalarını esas nokta olarak işaret etmiştir. Hal böyleyken dillere pelesenk olan mozaik kelimesi aksine “ Atatürkçü” diye vasıflandırdığımız vatandaşlarımız tarafından bugün ağızlardan düşürülmemektedir. İşte tam bu nokta da “RENK” kelimesi ve kavramı ortaya kendiliğinden çıkıverir. Renk söyleniş itibari ile dile ve kulağa hoş gelse de ötekileştirmenin diğer adı olarak bilerek bilmeyerek kullanılmaktadır. Bu durumda, zaten içimizde bulunan renk diye anılan insanlar bir nevi ötekileştirilerek ya da kendilerine ( teşbih) yeşillik olsun diye sen renksin, bize gereklisin ve sen bir asli unsursun gibi ne kadar sırt okşayıcı teşvikler yapılsa da o kişi artık kendini zengin sofrasında bir meze gibi yeşillik yapan bir ottan öte göremez. O hep ötekidir hatta takdir gören, şevkat gören bir öteki. İşte ayrımın başladığı tam bu noktadır. Gerçek gündemde söz sahibi olması gereken tabiri caizse “renkler” ancak toplantı bitiminde gündem dışı hatır için dinlenenlerden öte geçemez yani dilek temennileri dinlenir ancak karar noktasında kendilerine müracaat edilmez.

Toplumumuz da asli unsurlara karşı, böyle bir ikilem, fikir kargaşası maalesef yaşanmaktadır. Bulunan değil zaten olan ortak paydalar bırakın bütünleşmeyi, böyle küçük detaylarla ayrıştırılır olmuştur.