Renkler

Bir gül açtı gönlümde, tam rengini bulamadım.

Çevirdikçe değişti, 

Bazen dağların gri rengi oldu, bazen toprağın çimeni.

Yeşil gül olur mu demeyin?

Ben istedim o oldu, yapraklarında renkler yine değişti.

Mavi oldu, somon rengi oldu, beyaz oldu.

Rüzgara döndüm, yavaş es sonbaharda.

Nasıl becerirsin bilemem, serin olsan da yavaş es.

Kasıp kavurma, acelesi olsa da kışın,

Bane ne, gelmesin, kim dedi ona.

Ağaçlar sarardıkça gönlümde acı bir tebessüm,

Gülün zalim dikenleri kanatmaya hazır, sıra sıra dizilmişler.

Çok mu kıymetli gülün,

Halbuki ben laleyi, papatyayı, menekşeyi severim.

Onların dikenleri yok yapraklarının arasında.

Sonbahar; serin sabahlara karışan, akşam ayazıyla ürperten.

Bu yıl da hoşgeldin...