Resimdeki benim

Harikulade güzel bir duygu baba olmak…

Bunu bir kez daha ortaya çıkartan size armağan olarak verilen küçücük bir kâğıt ve üzerindeki resimse daha ayrı bir anlam kazanmakta…

O kâğıt çizgili olabilir.

Gelişi güzel yırtılmış olabilir.

Aslında kâğıdın da haberi yok, bu kadar anlam kazanacağından.

Pablo Picasso, Salvador Dali, Leonardo Da Vinci üçü bir araya gelip yıllarca çalışma yapsalar bu kâğıt üzerinde resim olarak böylesine değerli bir eser ortaya koyamazlardı.

Kim böylesine değerli bir eseri çizebilir bu evrende?

İlkler vardır.

Önemlidir.

Hele bu ilk sevgiyi ifade eder ve karşısındakine büyük mutluluk yaşatırsa...

İşte bu kâğıt ve kâğıtta görünen resim!

Aklı ermeye başlamış evladımın resmi.

Bakın resme bana tıpkı benziyor.

Bakın resme, resimdeki benim.

Evrende bilinmez kapılar açıp buyur edilsem.

Ve önüme göz kamaştırıcı tüm güzellikleri koysanız…

Al hadi deseniz!

Bırakır yönümü o resme çevirip, alır bağrıma yüreğimin üstüne basarım.

O resimdeyken bir yüreğin içine girmişim ki…

Canımı düşünmeden verebileceğim bir yüreğin içine…

Var mı bundan ötesi mutluluk diye sorarım?

Bu mutlulukları tümünüzün yaşaması gönülden en büyük dileğim.