Resmi tarihin özürsüz ve başarılı öğrencilerine

Tarih derslerinin öğretmenleri tarafından takdir edilen öğrencileri, Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur düsturundan hareketle en iyi düşmanlıkların tezini büyük resmi tarih kabiliyetleriyle birkaç tümcede kotarıverir öteden bu yana.

Ülke, devlet, hükümet, milliyetçilik, halk, birey, siyaset ve demokrasiden söz açılınca herhangi bir girişim ya da tartışma ortamını tek bir ‘ama’ ile sabote edecek bakarkörlüğe sahip bir ergin bireyler topluluğu yaratan ülkem oligarşisinin yarattığı düşman adledilmiş dünyanın bir ferdi olarak bende imzaladım ‘özür diliyoruz’ isimli kampanya metnini.

Acıların tarifi izafidir. Kimin ne için, ne kadar acı çektiğini yarıştırmaya kalkışmak ulusalcılarımıza özgü bir safdillik olsa gerek. Kampanya metnine karşı olmayı bir yana bırakıp düzenleyenleri hedefe koymak da.

Hele hele Anadolu’nun yerli halklarından birini topyekûn bu coğrafyadan belli bir plan dâhilinde sürmek ile asala isimli terör örgütünün yaptıklarını karşılaştırmak, yaşanan ‘çok büyük felaketinin’ karşısına Ermenistan devletinin yakın tarihte işgal ettiği toprakları ve bu topraklarda yaşanan katliamları öne sürerek tartışmaya müdahil olduğunu sanmak safdilliktir.

Konuya hep bir ağızdan devletin tartışmaya açmayı ‘özellikle’ istemediği bir mevzuda suç-özür; özür-suç yorumunu yapabilen bir ‘politikacıdan’ farksız yanaşırsa ergin bireyler topluluğu ben de izafiyet diye bir şey olmadığını söylerim. Yaşadığı ülkenin başbakanının ağzıyla ‘hem avaz’ olabilen bir toplumda demokrasi bilinci kırıntılarını arıyordur belki de Ali Bayramoğlu, Baskın Oran, Cengiz Aktar, Adalet Ağaoğlu, Ali Nesin, Ece Temelkuran…..

Devlet ile birey arasındaki farkı bilmeyen insan topluluklarına ne deniyordu sahi?

Meselenin derinlemesine tartışılmasını engellemek ve her türlü girişimi sabote etmeye çalışmaktan başka bir derdi olmayanların değil bu konudaki fikirlerini dinlemek herhangi bir konuda çıkardıkları herhangi bir sese tahammülüm kalmadı.

Biz-onlar çıkmaz sokağında düşmanlıklarıyla övünenlerin, kafalarını gömdükleri ideolojik çukurdan çıkarmalarını beklemekle geçecek ömür.

Kampanyaya dair eleştirileri ‘ama’ ile başlayanlar bir kez daha düşünsün. Demokrasilerini inşa edip sahip çıkan toplumlar karşısında nasıl başımız dik kalacağız. Nereye kadar ama ile devam edeceksiniz, devletin size ezberlettiğinden başkaca söyleyecek sözünüz olacak mı günün birinde?

Bu kampanya, toplumda filizlenen faşizan hezeyanlara kurban verdiğimiz Hrant Dink’e ayrıca özür dilemektir.

Not: Kampanyaya karşı tavır alanların ağzından çıkan en mantıksız cümle ‘sözde aydınlar halktan özür dilesin’.