Restrepo

Filmi 10 kez izlemeniz gerekli. O zaman bile ancak 10 tümce işe yarar şey geriye kalacak.

Ancak o 10 cümle çok önemli.

Bu bir belgesel.

Bu, (bağımsız filmlere yönelik ama artık tümüyle uyruklaştırılmış)

Sundance Festivali’nde Büyük Jüri Ödülü kazanmış bir belgesel.

Bu, bir ‘National Geographic’ belgeseli.

Da da daa...

O nedenle, o 10 cümle çok önemli.

Herkesin kendi 10 cümlesi farklı olabilir, olmayabilir de. Bu sınanamayacak ama bana göre öyle.

Konu çok çok çok sert.

Gerçek çok çok çok gerçek.

‘National Geographic’ bile gerçeğin çölüne hoşgeldi.

Savaş var.

En en en ön ön ön cephede savaş.

Bombaların % 90’ının patladığı ve ölülerin % 90’ının öldüğü bir yer.

Benim 10 cümlemden biri bence çok önemli:

ABD savaşmayı hala öğrenememiş: Kore’de, Vietnam’da, (1.) Irak’ta ve Afganistan’da... 2. Irak’tan ricat etti zaten. (Evet o, Obama’nın peçeteciliğine emanet edilmiş bir ricat.)

Bunun altümcelerinden biri de şu:

Generaller hala aynı: Savaş asla ve kata generallere bırakılamaz. (Bunu zaten kendi yazdıkları savaş ders kitapları da söylüyor: Bakınız genelkurmayımızın kitapları.)

Gerisi, sigaranın külünü halının altına süpürmek, kedinin dışkısını kuma gömmesi filan gibi...

Filmin benim için en melokomik noktasını ‘spoiler’ olarak vereyim:

Erlerden birinin annesi eski hippi imiş. Annesine savaşla ilgili gerçeklerin hiçbirini söylememiş.

Yaa, tarih adamı böyle rezil rüsva eder işte:

Sen çocuğunun eline plastik tabanca bile vermezsin ama o büyüyünce gider paralı asker olur ve Afganistan’da Niyazi’liğe soyunur.

Daha beter olun pis Yankiler...

http://www.imdb.com/title/tt1559549/