Robert Wolf'un Kitabı hakkında

Malezyalı Sng’oi aborjin halkı  “tarımı” ve “endistürisi” olmayan bir halk olarak tarif edilebilir. Fakat bu onların, bizim çok gelişmiş toplumumuzdan daha alt bir seviyede yaşadıkları anlamına gelmemektedir. Kadîm Bilgelik adlı kitabın yazarı olan Robert Wolff, onların tam anlamıyla başka bir dünyâda, daha farklı bir dünyâda, yaşadıklarını göstermektedir.

Ömrünün yarısını Sng’oi’ların arasında geçiren Wolff şöyle söyler: “ İki farklı gerçeğin olduğunu öğrendim; bu gerçeklerden birisi zamâna, rasyonelliğe ve sert bir realizme yönlendirilmişti. Diğeri ise akışkanlığa, zamânsızlığa, “insânların birbirine temas ettiği”, “hayvanları ve bitkileri yakından” tanıyabildiği bir dünyâya, rüyamsı bir dünyâya yönlendirilmişti.” Bu kitâbın büyük bir kısmı iki dünyâ arasındaki büyük bir fark olduğunu gözler önüne serer. Wolff’un kitabı; Batılılara, başka bir bilişi, başka bir gerçekliği öğretmeğe girişir ve bu öğretim sürecinde modern dünyânın gelişim seviyesinin yeterli olmadığı anlaşılır.

Yabancılaştırıcı endüstri sisteminin köleleri olarak yaşamlarımızı kiralamak zorunda olan medenî insânlar olduk.

Evcilleşmiş bir tür gibi tamamen endüstriye ve tarıma bağımlı halde yaşıyoruz. Yaşamımızı destekleyen flora ve faunadan habersisiz ve değişken dünyâ pazarının karşısında çaresisiz. Dolayısıyla, “moderm” insânlığın “ilkel insânları” küçümseyişi son derece ironiktir.

Geleneksel olarak Modern Malezyalılarca, “Sakai” ya da köleler diye adlandırılan Sngoi’lar bu tâbire hiç alınmazlar. Sng’oi erkeklerinden bir şöyle söyler, “Biz insanları izliyoruz ve onların sabah belirli bir saatte kalktığını, her şeye para ödediklerini ve bu parayı kazanmak için de başkaları için bir şeyler yaptıklarını görüyoruz.  Onlara sürekli ne yapabileceklerini ve ne yapakayacakları söyleniyor. Şimdi söyleyin bakalım, acaba kim köle?”

Robert Wolff Kadîm Bilgelik kitâbının bir bölümünde, arkadaşı ve rehberi olan Ahmeed ile ormanda yaptığı bir dizi eğitsel yolcuğu anlatır. Ahmeed, ona kendi başına orman ile etkileşim ve bağlantı kurmağı öğretmeğe çalışır. Günlerce yürüdükten sonra Wolff susar. O zamân Ahmeed yanından gizlice uzaklaşmağa ve onu su bulsun diye tek başına bırkamağa karar verir. Wolff, saatlerce ardıktan sonra sâdece su bulmakla kalmaz başka bir görüş yöntemini de keşfeder. “Su içmek için yaprağa doğru eğldiğimde yaprağın tüylü kıvrımlarını gördüm. Suyun yüzünde kıpırdıyan sivrisinek larvalarını gördüm. Yaprağın su içine doğru inen damarlarını, sudaki köpüklerini ve dibinde bbirikmiş olan çamuru gördüm. Ne güzel, ne mükemmel…” Wolff’un algısı “açıllmış”  ve derin bir bağlantı duygusu ile kaplanmıştır.  “Bütünlük her yerde idi ve ben bütünün bir parçasıydım. Korkmuyodum. Çünkü ben bu bütünlüğün bir parçası olmuştum.”

Bizim kültürümüz ise tam tersine korku ile sarıldır. Bizim kültürümüzde kişiye gürültüden korunmak için bütün duyuların kapanmak zorunda olduğu öğretilir. Kişi bunu öğrenmeğe mecbur bırakılır. Derinlerdeki dünyâlarını dinlemek, izlemek ve hissetmek için yetiştirilen Sng’oiların tersine bizim kültürümüz bir deli gömleğinin içinde yaşamaktadır. İnsân gibi davranan makinelere dönüştürülmek üzere makinelerden farksız kişiller yetiştirmektedir. Ekonomik sistemimizin dünyâdaki bütün vahşi alanlara yayılışı ve bu vahşi alanları sömürüşü doğal dünyâdan korktuğumuzun açık bir göstergesidir.

Robert Wolff’un aborjinler dünyâsında denyimlediği olayların aslında her saniyesi birer mucizeydi. Orada yaşam mükemmel değildi. Buna rağmen gülücükler, hikâyeler, şarkılar ve dans hiç eksik olmuyordu. Dozerler ormanı yok etmeğe gelinceye kadar orada korku ve baskı yoktu.    

Wolff’un Kadîm Bilgelik adlı kitâbında anlattığı konular, yerli tıbbıdan eğitime, rüya yormundan medeniyet saldırısından kurtulmağa kadar uzanır. Bu kitâp basit bir antropoloji ya da etnoloji çalışmâsı değildir. Sng’oilar ile yakından ilişkili olan birinin nazik sesi ile yapılan, modern endüstri medeniyetinin ve onun “Gelişim Tablosu”nun eleştirisidir. Bu kitâp sizi alternatif bir yaşam biçimine götürecektir. Bana göre bu kitâp, her mükemmel kitâbın sâhip olduğu üç kritere sâhiptir: Yenileyici, anlamlı ve değiştirici.