Romantik romantik şarkılarla başladı

Bu akşam sinemada bir film seyrettim: Romantik... Sinan Çetin’in yönettiği, Okan Bayülgen, Teoman ve Yasemin Kozanoğlu’nun oynadığı filmi sıradışı buldum ve iyi ki seyretmişim diye düşündüm.

Bir anı

İnebolu’da çay bahçelerinde yaz aylarında çalan orkestraların yerini seksenlerin ortasında tek başına klavye çalanlar almıştı. Bizim hep gittiğimiz çay bahçesinde de bir müzisyen vardı. Başka yerlerdekilere göre daha kaliteli müzikler çalardı, pek moda olan arabeske hiç yüz vermezdi. Bir akşam üst üste gelen arabesk isteklerini çalmadıktan sonra bir kağıtta iletilen “musalla taşı” yazısını önce tehdit sanmış, sonra böyle bir şarkı olduğunu söylemişti. Biz de bazen şarkılar isterdik. Bir akşam bir kağıda yazdık “Sonbahar rüzgarları” diye. Masamızdan bir gönüllü çıkıp bunu vermesi gerekiyordu, kimse istemiyordu. Sonunda Muharrem razı oldu ve henüz kağıdı yerine iletemeden zaten o şarkıyı çalmaya başlamıştı. Muharrem o şarkı olduğunu farkedemedi ve kağıdı verdi. Müzisyen kağıdı alınca okudu, önce arkadaşımıza sonra bize baktı gülerek. Ne zaman bu şarkıyı duysam şimdi aramızda olmayan Muharrem gelir aklıma. Bugün film başlarken yine andım o günleri.

Film nasıldı?

Düşen bir yaprak görürsen / Beni hatırla demiştin / Biliyorsun seni ben / Sonbaharda sevmiştim (1)

Film romantik bir İETT durağında Teoman’ın sesinden bu şarkıyla başlıyor ve aşk da orada başlıyor. “Romantik bir İETT durağı nasıl olur” diye merak ediyorsanız bunu sözle anlatmak çok zor, filmi görmek gerek. Romantik bir mendirekte, eski ama romantik bir deniz fenerinin yanında başka romantik şarkılarla aşk büyüyor. Eski ama romantik bir araba aşka nokta koyuyor.

Film boyunca yetmişlerin romantik şarkılarını dinledik. Şarkılar çok iyi seçilmişti, ve bu seçimler rasgele değil, senaryoya uyumlu olarak yapılmıştı. Şarkıların yeni yorumları filme katkı sağlamıştı.

Okan Bayülgen ve Teoman çok iyi oyunculardı, Yasemin Kozanoğlu'nun iyi olmasına gerek yoktu. Güzel ve sevimli olması yeterliydi, o da çok güzel ve sevimliydi. Hatta umduğumdan çok daha iyi buldum. Belki de doğal hali öyleydi.

En az üç farklı bir film seyretmiş gibi olduk. Jenerikten önce bir film vardı, araya kadar başka bir film, aradan sonra bambaşka bir film seyrettik. Aslında Yeşilçam’ın eski yıllarından çok iyi bildiğimiz filmlerden de çok sayıda vardı Romantik filminin içinde.

Romantik filmini Yeşilçam sinemasını değerlendiren bir film gibi gördüm. Arabesk filmi Yeşilçam sinemasını “ti” ye alırken Romantik filmi aynı filmleri ciddiye alarak kullanmış.

Sinema nasıldı?

Ankara’nın en gözde alışveriş merkezlerinden birindeki sinemada “kalitesiz” seyircilerin sayısının çok olması, gerçekten film seyretmeye gelmiş olanların seyir zevkini yoketti. Kimdi bu kalitesiz seyirciler:

• Gecenin karanlığında yanıp sönen ateş böcekleri gibiydi cep telefonlarının ışığı. Son zamanlarda bu kadar çok telefon ışığının rahatsız ettiği olmamıştı...

• Filmin ilk yarısında yalnızca romantizm olduğu için, aradığı görüntüleri bulamayan ve sıkılan, bu sıkıntısını sinemaya beraber geldiği hemcinsiyle konuşarak gidermeye çalışan “erkek” seyirciler... (Bunlardan bizimle aynı sırada oturan ikisi aradan sonra gelmeyince çok sevindim)

• Filmin ikinci yarısında erotik sahnelerde dakikalarca deyim yerindeyse “kikir kikir” gülen “bayan” seyirciler...

• Çok karmaşık bir senaryo olmamasına karşın filmi anlayamayıp, filmden kopan ve bu sıkıntılarını gülüşerek geçirmeye çalışanlar...

• Bu filme 7-8 yaşlarındaki küçük çocuklarıyla gelenler... Küçük çocuklarla filme gelmemeleri için filmde bir yaş sınırlaması gerekiyordu. Bu filme 13+ sınırlaması getirilebilirdi.

Sinema salonu ise iyiydi, rahat koltuklar, iyi havalandırma, uygun bir sıcaklık... Salon seyirciden daha kaliteliydi.

(1) Sonbahar Rüzgarları
Söz : Erkan Yurdaer
Müzik : Yıldırım Gürses