Romantizmin "R" sinden bile yoksunsun (!)

Bulundukları bölge taşlarla ve yabani otlarla kaplıydı.. Göle ulaşmak için , yolu kapatan uzun otları temizleyip, taşları bir kenara koyarak kendilerine yol açmaya çalıştılar...
Varış noktasına ulaşmak için birbirlerinden ve yoldan ayrılmamaları gerektiğini biliyorlardı.... Ortaya koydukları enerji, kısa dağ tırmanışının ardından, ekibi ekstra enerji yaratmaya zorluyordu....
Daha bir gün öncesine kadar, birbirlerine bağlı olarak kısa bir tırmanış gerçekleştiren ekip, şimdi uzungöle ulaşmak ve hedeflerinin son noktası olan gölün, derinliklerine yine birlikte yine dostça dalmanın peşindeydiler...
- beyler varış noktamız biz ona yaklaştıkça uzaklaşır gibi görünür... buna aldırmayın.
ekip şefi bu sözleri söylerken ekiptekilerden birinin cebine bir mesaj düşer...
uzaklardaki bir sevgiliden;
“ sevgilim rüyamda beni kucakladın ve öptün... sıcacıktı dudakların... seni çok özledim... sadece çaktırmıyorum, keyfini çıkartasın diye... sçs, sçs herşeyim.”
Adam sms’i dikkatle okudu... güzel bir yüzün ve biçimli, bedenin sahibesini düşündü....” ne kadar şanslıyım. iyi ki bu ilahi kadınla tanıştım, iyi ki burdayım, iyi ki onu hiç aldatmadım “ diye söylendi.
Elindeki konserve kutusunu açmaya çalıştı, diğerleri gibi yorgun ve aç bedenini doyurdu...

Üç gün sonra;

- sana bir mesaj yollamıştım, sen dağdayken...
- hangisi ki o? bi sürü geldi... yani senden!...
- bak tekrar yolluyorum oku, duygusuz duyarsız şey!...
- ...............................
- haa ! bu gelmedi sanki yahu!...
- saçmalama raporu var...
- demek ki atlamışım aşkım, biliyorsun zor koşullar!...
- sen var ya, romantizmin “R” sinden bile yoksunsun... buz gibisin!... insan bi yanıt verir yahu !...
adam mesajı hatırlar, başka şeyleri de hatırlar; aynı ideali paylaştıkları arkadaşlarını düşünür... bugüne kadar yarattıkları birlik, dayanışma, uyuşma nasıl bi bağlanmadır?... kendisine, karşı cinsi, aşkı bile ertelettiren unutturan nasıl bir rabıtadır bu?...
Bunu yaşamayanlara anlatmak zordur...
Belki de bu serüvenlerin ardında yatan gerçeklerden biri de erkeğin kendini kanıtlama çabalarından çok, koşup kavuşmakla kaçıp saklanmak arasındaki ince çizgidir...
Belki de sürgünde yaşanan bir ilişkinin yarattığı özlemdir...
Belki de henüz "ruh devrimine" hazır olmadığını hissettiği kadına karşı yasaksız, korkusuz, tehditsiz yaşama isteğidir...
Belki de "sen bana lazımsın" egosuna karşı kayıtsız kalma arzusudur...
ya da başka bir şeydir....