Ruh sağlığınız bu aralar nasıl?

Dost sohbetlerinde bahsi çok geçer.

Sağlıklı olmanın, hayatı sağlıklı bir şekilde sürdürmenin öneminden bahsedilir.

Hiç şüphesiz inanmadan söyleyen yoktur.

Sağlıklı olmayı kim istemez ki?

Ya da sağlığımızla ilgili minik bir aksama yaşadığımızda " önemli olan sağlıkmış, sağlığımın kıymetini şimdi daha iyi anladım" diye hangimiz söylememişizdir ki?

Ancak sağlıklı olmaktan bahsettiğimizde ya da herşeyin başının sağlıklı olmak olduğunu vurguladığımızda buna yüklenen anlam, genelde, bedensel, fiziksel anlamda sağlıklı olmaktır.

Üstelik bu anlam farkında olmadan yüklenmiştir o güzel temennilerimizin içine…

Ancak bu bir yanılgıdır dersek mübalağa etmemiş oluruz.

Çünkü asıl olan ruh sağlığımızdır.

Vücut uzuvlarını yitirmiş birisini düşünün. Ancak hayata dört elle sarılmıştır. Bunun sebebi ruh sağlığının yerinde olmasıdır. Belki de zoru başarmasıdır yâni.

Buna karşılık, fiziksel olarak dört dörtlük birçok insanın intihara teşebbüs ettiğine ya da intihar ettiğine şahit olmuşuzdur çoğu zamanlar.

Çünkü onlar ruh sağlıklarını yitirmişlerdir.

İşbu sebeple, "herşeyin başı sağlık" şeklinde dillere dolanmış olan ortodoks paradigmaya şimdi hep beraber bir çizik atıyoruz.

Tekerlemeyi hep beraber değiştiriyoruz yâni.

"Herşeyin başı ruh sağlığıdır" ifadesini kamuoyunun paylaşımına ve kullanımına açıyoruz.

Hülâsa; ne tür bir katastrof yaşarsanız yaşayın, moralinizi yüksek tutabiliyor ve ruh sağlığınızı muhafaza edebiliyorsanız zoru başarabiliyorsunuz demektir.

Aksi taktirde bedensel, fiziksel anlamda herşey sağlıklı bir şekilde ilerlerken yaşayacağınız ruhsal bir rahatsızlık, sahip olduklarınızı da yitirmenize sebep olabilecektir.

'Herşeyin başı sağlık' ifadesinde kastedilenin öncelikle ruh sağlığımız olması temennisiyle.

Sabrın sonu ile