Ruha Dokunmak

İnsan yüreğine, tenine, duygularına dokunan birini kolay buluyor ve adına aşk diyor. Ruhunu ise umursamıyor çoğu kez. O yokmuş gibi davranıyor. Ve bazen hiç farkında olmadan da çekip gidiyor bu dünyadan. Mutlu yaşadığını sanarak...

Ruhumuza dokunacak eli bulmak kolay değil elbet!

Ama hayat size elini uzatmaya karar vermişse, mutlaka ruhunuza dokunuyor.

O dokunuşla siz o güne kadar yaşadığınız her şeyin sıradan, rutin, anlamsız olduğunu fark ediyorsunuz. Aşk bile cazibesini kaybediyor, o naif dokunuş sonrası. Bunun aşk olmadığını, ondan daha farklı, daha güzel, daha anlamlı olduğunu düşünüyorsunuz.

Çok öte bir duygu olduğunu...

Başka bir boyuta geçip, o boyuta ait bir duyguyu yaşıyormuş gibi.

Dünyaya ait olmayan, anlatılamayan bir duyguyu.

Ruhun kanatlanmasının sözcüklerle ifadesi olabilir mi?

Onu birinin avuçlarında hissetmek, o avuçların sıcaklığını, sevecenliğini,şefkatini duymak, insanın hayatında kaç kez yaşayabileceği bir duygudur? Böyle bir duygu sağanağına yakalandığında kim kaçıp kurtulmak isteyebilir ki ondan?

Hiç düşündünüz mü, bir sözcüğün ruhunuza dokunduğunda size yaşattığı hazzı dünyevi olan ne yaşatabilir ki ?

Ve eğer birileri size dokunan elin "Günah" olduğunu söylediğinde vazgeçebilir misiniz ondan? Bunca aramış, bunca beklemişken...

"Bazı rastlantılar alın yazısından başka bir şey değildir ve söyle bana, onu kim değiştirebilir?"*

Ve bazı rastlantılar size hayatın sunduğu, sizin de reddetme lüksünüzün olmadığı armağanlardır. Bu bağlamda, "Bir yabancıya içimize girmesi, kimsenin gözle görüp elle tutamadığı cisimleşmemiş benliğimize dokunması, orada pervasızca gezip dolaşması için elinizde olmadan izin vermiş olursunuz."**

Böyle birinin var olduğunu bilmek yaşanabilecek en güzel duygu değil midir?

Paylaşılmaz ve biricik...

Hep saklı ve hep saklımızda kalan!

* Kürşat Başar / Başucumda Müzik sayfa:9

** Age sayfa:213

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (10)

Merhabalar, Evet, nasıl olduysa karışmış! Özür dilerim. Saygılarımla.

Recep Altun

11.08.2012 5:57

Cevap :: Önemli değil Recep Bey. Gösterdiğiniz inceliğe teşekkür ederim. 11.08.2012 12:52

Bahsettiğiniz durum çok güzel, çok özel ama o derecede ender ve zor! Bu yüzden ben de "...Okullar, hastaneler derken artık güvenliklerimiz bile özel… Tenlerimiz, dokunuşlarımız ve solan duygularımız da öyle! Hatta hal hatır soruşlarımız dahi; en kalitelisi, en kıyağı, en pahalıya!.." dedim "Bir zamanlar ve şimdi" başlıklı son bloğumda.'Geçmiş' dediğimiz zamanlarda ruhlara, sahici duygulara ve sağlam değerlere ait alanımız çok daha genişti. Yaşamı rahatlatıp eğlenceli ve kolay kılan nesneler belki günümüze göre kıttı ama bugün içinde olduğumuz 'nesne bolluğu'nun duygular ve değerlerle ilgili bu alanı da büyük ölçüde gaspederek insanları -beklenenin aksine- sürekli doyumsuz, aç ve mutsuz kıldığını görüyoruz! Bu sürekli doyumsuzluk, açlık ve mutsuzluk hali de bir ruhun yaşarken başka bir ruhla yetinip orada huzur bulmasının en büyük engelidir kanımca...

Ersin Kabaoglu

11.08.2012 1:04

Cevap :: Benim sözüm, asla tatmin olmayan doyumsuz ruhlar için değil, bir gün aniden böyle bir dokunuşla karşılaşıveren ruhlar içindi zaten. Dediğiniz gibi çok özel ve zor karşılaşılan bir durum. Ama imkansız değil...Az da olsa yaşanabiliyor. Önemli olan ruhumuza dokunan o ele sahip çıkabilmek. Ve biz çoğu kez bunu başaramıyoruz :(( Paylaşım için çok teşekkürler. 11.08.2012 11:21

Bakalım doğru mu anlamışım? Meselâ:"Yazılarınla sen de benim ruhuma dokunuyorsun" desem??? Sevgilerimle..:))

fatma iyibilgin

10.08.2012 23:51

Cevap :: Elbette sevgili Fatma, biz birbirimizin ruhuna dokunabildiğimiz için bunca yıllık dostuz... Sevgiyle. 11.08.2012 0:26

Merhabalar Atabey, Hoş Gelmişiniz! İsra/85: "Ey Muhammed! Sana ruhun ne olduğunu soruyorlar, de ki: "Ruh, Rabbimin emrinden ibarettir. Bu hususta size pek az bilgi verilmiştir." Hakkında pek az bilgi sahibi olduğumuz ruhun, sadece Cenab-ı Hakk'ın emrinden ibaret bir varlık olduğunu biliyoruz. Ama ona dokunabiliyor ve onu hissedebiliyoruz. Selam ve saygılarımla.

Recep Altun

10.08.2012 0:52