Ruhsal özgürlük

Bir kaç gündür, okuduğum bir yazı neticesinde, özgürlüğün ve gerçekten özgür olmanın anlamını düşünür oldum.

Hani "ait olamama" durumum var ya, acaba "özgür olma" durumum nasıl diye düşünürken, enteresan bulgular çıktı ortaya.

Özgürlük, her istediğini ya da düşündüğünü yapabilmek midir? Böyle yaşayan insanlar var. Bunlardan biri de benim diye düşünürdüm.

Peki içsel olarak özgür müyüm?

Yani ruhsal özgürlüğe sahip miyim?

Ruhsal özgürlük ne demek?

Kendi dahil herkesten, her yargıdan, her düşünce ve kuruntudan, korkudan tamamen bağımsız, tamamen tarafsız olabilmek.

Yani kendini ve her şeyi tümüyle özgür bırakabillmek.

Hiç taraf olmadan, eleştirmeden, yargılamadan yaşama bakabilmek. Varoluştan itibaren hayata tamamen özgür olarak bakabilmek.

İşte ruhsal özgürlük bu.

Mümkün değil, böyle bir şey olamaz diye düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.

Çünkü bu zaten sizsiniz. Olmanız gereken en doğal haliniz.

Yani siz, ruhsal özgürlüğün kendisisiniz.

Hiç bir şeyi yargılamadan ve hiç bir şeyden korkmadan, herşeyi tamamen kendi haline bırakabilmek bu vesileyle kendimizle tanışmak.

Gerçek huzur ve mutluluk işte bu.

Ruhumuzu özgür bırakmamız;

kalıplarımızdan sıyrılarak, çevremizdeki güzelliklerin farkına varıp, an'ın getirdiklerini sevgi ile karşılamakla olacaktır ancak. Ruhumuz, sevginin rüzgarıyla salındığı müddetçe özgür kalabilir.

Oysa insan madde dünyasında özgürleşmek adına ne yaparsa yapsın özgür olamaz.

Gerçek anlamda özgür olmak, ancak ruhsal özgürlüğü kazanmakla mümkündür. Ruhumuzu tutsak eden bir takım duygular var maalesef, bencillik, korkular, nefret, kıskançlık.. v.s. Bütün bu negatif duygular insanın tekamülü için engel teşkil eder ve gerçek anlamda özgürleşmeyi imkansız hale getirir.

Yanlızca sevgiyle yapılan eylemler kişiyi ego ve diğer bütün duyguların tutsaklığından kurtarabilir.

Zincirlerinizden kurtulup, uçmak istiyorsanız özgürce hiç bir şey düşünmeden işe başlayın.

Şimdi'de kalmanın o inanılmaz hafifliğini yaşayın.

Bırakın ruhunuz sonsuzlukta özgür kalsın.