Ruhsuzluktan başka ne yaptılar?

2012-2013 sezonuna Avrupa Kupalarını hedefleyerek başlayan ve bu hedefi ligin başlarında gösterdiği performans ile tutturalacağı sanılan Orduspor takımında sezon hüsranla sonuçlandı. Peki bu hüsran içinde Orduspor takımında yer alan futbolcular ne yaptı? 3-5 isim dışında ruhunu teslim eden bazı oyuncular Orduspor’u nasıl içten içe tüketerek ligden düşmede başrol oynadı?

Hiç kuşkusuz kimsenin beklemediği bir performans ile sezonu bitiren Orduspor 26 yıl aradan sonra çıktığı Süper Lige 2 yılın sonunda veda etti. Bu dönem içerisinde 2 teknik heyet ve 26 farklı futbolcuyla sezonu bitiren Orduspor’da bu sezon kimler ne yaptı? Afiş Gazetesi olarak Orduspor’a göz attık ve futbolcuların 2012-2013 sezonunda ki performansını değerlendirdik.

FEVZİ ELMAS:

Çoğu zaman Saso Fornezzi’nin arkasında yedek bekledi. Taraftarın sevdiği oyunculardan olan ve Bank Asya şampiyonluğunun önemli mimarlarından kabul edilen Elmas, oynadığı zamanlarda ki gayretiyle takdir topladı ancak Fevzi Elmas’ın sezon sonu gitmek istediği biliniyor.

SASO FORNEZZİ:

Taraftarın göz bebeği. Takımın en inançlı oyuncusu olarak kabul ediliyor. 30 maçta 11’de yer aldı ve her maç en üst seviyede performans sergileyerek Orduspor’u çoğu zaman ipten aldı. Ancak Fornezzi’de sözleşmesini uzattıktan sonra ki performans düşüklüğü son haftalara ciddi şekilde yansıdı. Şu an sakat ve sezonu kapattı. Bir daha ki sezon ki durumu belirsiz.

MIGUEL GARCİA:

Tam bir profesyonel. Çoğu zaman sağ bek görevinde oynadı ara ara stoper de yer aldı. 27 maçta ilk 11 oynayan Garcia, tabiri caizse etliye,sütlüye karışmayan kişiliğiyle biliniyor. Bu sezon yüreğini ortaya koyan nadir oyuncuların başında yer alan bir kişilik.

AGUS GARCİA:

Ne olduğu tam anlamıyla bilinmiyor. Biraz da Hector Cuper’in gazabına uğrayan futbolcular kervanında yer alıyor. Kişiliği bakımından sıkıntı yaratmadı ancak oynadığı mevki için aranan kan olmadığı da açık.

ATİLA TURAN:

Tam bir ayarsız enerji. Hangi maçta ne yapacağı belli olmadı. Kendini Orduspor’ tam bağlayamadı ancak iyi oynadığı maçlar ve görevini yaptığı zamanları da gördük. İlk yarıda 2-0 kazanılan Galatasaray maçında ki performansıyla hatırlamak ve güle güle demek istiyoruz.

FERHAT ÇÖKMÜŞ:

Bir var bir yok grubunun daimi üyesi. 17 maçta 11 oynadı ve çoğunda soyadını sahaya yansıttı. Ne Hector Cuper ne Cevat Güler kimse çare olamadı performansına. Durumu belirsiz aynı çıkardığı maçlar gibi.

İBRAHİM KAŞ:

Devre arasında geldi. 9 sarı kart ve 1 kırmızı kart ile üç maç sahada yer almadı. Lig bitmeden parasını istedi ve gitti. Tam bir fiyasko. İsminin büyüklüğüne yakışmayan hareketleriyle, şımarık tavırlarıyla kendisini herkesten soğuttu.

FERHAT ÖZTORUN:

İlk maçında gördüğü kırmızı kart ile taraftarları üzsede sonralardan toparladı. Tam istenen verimi veremese de bir daha ki sezon başka bir Süper Lig ekibinde görev alabilecek kalitede.

ROVERSİO BARROS:

Hector Cuper’in  başımıza bıraktığı en büyük belalardan bir tanesi. PTT 1. Ligde oynayacak kadar performans gösteremeyen Barros 10 maçta 896 dakika süre aldı ve en kritik olayı Kasımpaşa deplasmanında attığı gol olarak hafızalara yerleşti.

AYİLA YUSSUF:

Birçok takımın iştahını kabartan bir oyuncu. Orduspor’da kendisini kısa sürede gösteren Ayila çoğu yorumcu tarafından da beğeni topluyor. Tadına fazla doyamadık ama yine de en azından cüssesini unutmayız

ÖMER ALP KULGA:

Herkesin ah çektiği bir isim. Geçen sezon geldi Cuper onu kulübeye hapsetti. Cevat Güler’in gelişiyle sahalara dönen Kulga performans düşüklüğü ile hayal kırıklığı yarattı. Ancak bir daha ki senenin yatırım planında en önemli isimlerin başında gelebilir.

ANIL TAŞDEMİR:

Göbeği ve hantal duruşu ile dikkat çekti. Cevat Güler ile sahalara döndü ancak beklenen verimi veremedi. Gönderilen İrfan Başaran ile mukayese edilemez.

SELÇUK ŞAHİN:

Şampiyonluk zamanında ki ağlayan yüzü ile simalarda. Uzun bir sakatlıktan çıktı ve ne vereceği belli değil. Yönetim ve teknik heyet değerlendirecek ama seviliyor.

JAVİER UMBİDES:

Orduspor’un Süper Lig tarihinin en güzel golüne imza attı ancak genel olarak bakıldığında tam bir saman alevi. Ne zaman ne yapacağı belli olmayan Umbi deplasman maçlarında bitikken genelde içsaha maçlarında coşan bir kişilik.

ALİ ÇAMDALI:

Kaptan kesinlikle bir Spor Toto Süper Lig takımına gidecek bir isim. Orta sahada dinamo görevi üstlendi ve Orduspor taraftarının sevdiği bir isim. Adı Kayserispor ile gündeme geldi ancak yalanladı. Son maçta haksız kırmızı kart gördü ve sezonu kapattı diyebiliriz. HEctor Cuper zamanının bahtsız bedevisi olarak hafızalarda yer edindi.

NİZAMETİN ÇALIŞKAN:

Sezon başında güvenilir bir isimdi ancak bir düşüş yaşadı daha da toparlayamadı. Son Bursaspor maçında yaptığı 2 hata 2 gole neden oldu. Takımın en çok forma giyen isimleri arasında yer alıyor.

ŞAMİL CİNAZ:

Sezon başında Gosso’nun yerine Almanya 2. Liginden transfer edildi ve yanıltmadı. Beklenen performansın yüzde 50’sini bile bulamayan Şamil için söylenecek fazla bir şey yok. Türk statüsü olmasa takımdan devre arasında kesin gönderilirdi.

MÜSLÜM YELKEN:

Hector Cuper ve ekibi bir türlü anlamadı onu. Hep deneme tahtası oldu. Yıllardır Orduspor’da olmasından dolayı iyi niyetli olan Müslüm için Süper Lige verimli geçmedi ancak taraftar onu seviyor. PTT 1.Ligde gönderilmeyeceği düşünlüyor.

VICENTE MONJE:

Kafasına gelen taşın ardından tamamen aklını yitirdi. Bitik bir enerji ile sahaya çıktı. Asist kralı olarak geldi ne asist yaptı ne gol attı. Bir ara kadro dışı kaldı ancak geri döndü ve kldığı yerden devam etti. Bir Hector Cuper mimarisi olan bu isim için Orduspor faydalanamadı.

ABDULKADİR KAYALI:

Onu kim Fenerbahçe’ye kazandırdı, kimler milli takıma aldı anlamak mümkün değil. Bu sezon sadece 345 dakika forma şansı buldu 1 dakika faydalı olamadı. Sezon başında gitmesi gerekirken Cuper yönetimin elini bağladı.

JAIME ROMERO:

Umarsız çocuk gibi durdu. Devre arasında takıma gelince kıvrak,zeki olduğu anlaşıldı ama savaşmadı. Fazla bir fayda sağlamazken Cevat Güler tarafından kesiği yedi.

BOGDAN STANCU:

Takımın en değerli oyuncusu. Beklenen gol barajını aştı aşmasına ancak yarısı penaltıdan. Verilen paraya yazık oldu. Orduspor bütçesine kasteden Stancu Türkiye macerasının sonuna geldi gibi görünüyor. Ancak son oynanan Bursaspor maçında attığı gol ayakta alkışlanacak cinstendi.

DAVİD BARRAL:

Çirkef, asabi ve umarsız. Sezon başı iyi göründü sonradan adeta çöktü. Maçlarda çekilen fotoğrafları dilendi ve Kasımpaşa maçı sonrası basın toplantısına geldiğinden bizler ağlarken  güle güle yediği “YEŞİL ELMA” hafızalardan çıkmadı. Yolun açık olmalı Barral…

HASAN KABZE:

Adına güvendik yağan karlar yığın oldu. Devre arası İstanbul B.B fısıltıları çıktıktan sonra çöktü. Beklenen performansını ikiye bölersek dönem dönem ayırmak gerekir. Olmadı Kabze hiç olmadı…

MURAT TORUN:

Ligden düştükten sonra Ali Çamdalı ile ağlayan bir diğer isimdi. Ordunun çocuğu ve gelecek vadediyor. Sezon profesyonel olmasının dışında muamma ancak PTT 1.Lig yatırımı olacak.

CANTUĞ TEMEL:

Kalede göremedik. Antrenmanlarda ve A2 maçlarında yaşına göre oldukça iyi. Gelecek için yatırım olacağa benziyor.