Ruhumla bana sürpriz yaptı

Ruhum ''kalk sıkıldın sen, alışkın değilsin gidiyoruz'' dedi. Yatağım kocaman lüks bir yolcu gemisi, balkonumun önü masmavi bir deniz, yol arkadaşım ruhum ve yalnızlığım. Rota ise İtalya...

Gerçek hayatta uzun zamandır yurtdışı seyahati yapamıyordum iyi oldu. Çalışmadığım için hiç bir şey içimden gelmiyor. Bir büyüğümün hep söylediği gibi: ''iş insanın aynası, mutluluğu bile ona bağlı.'' Ne kadar doğru olduğunu yaşayarak gördüm ben. Çalışmadığı zaman insan kafeye bile gitmek istemiyor. Hoş benim bir gün bile evde durduğum yok ya neyse.

Gemiye bir kaçak gibi bindim, alel acele, valiz bile hazırlayamadım. Öyle üç beş giysi. Kocaman bir gemi, dev gibi. Ama bomboş, yolcusu az. Belli kimse hazırlanamadığı için binemedi. Ne güzel ne pasaport, ne vize, ne alan vergisi,
hiç bir şey soran yok. Neyse o uyku sersemliğine bindim gemiye, saat sabahın körü.

Bu ilk İtalya yolculuğum. Çok uzun zamandır programımda vardı, çok merak ediyordum. Öyle bir jest yaptı sevgilim, ruhum bana.

Koca gemide oturacak yer beğendiremedim, oradan oraya attım kendimi. Çok heyecanlanmıştım. İlaç gibi geldi bana. Kimseye haber vermedim ama neyse bir şekilde ararım evi. Cep telefonumu uluslararasına açtıracak zamanımda olmadı.
Biraz uyuya kalmışım, ayağımda pijamalarım... Uyandığımda bir koydaydık. Yemyeşil bir koy, gözlerim kamaştı, bir çocuk gibi heyecanlandım, çığlık attım. Güzelim yeşile uzansam dokunacağım sanki.

Sonra gemi bir limanda durdu. Kalacağımız tesisi olmalıydı burası. Tek kelimeyle muhteşemdi. Tek katlı bungalowlardı bunlar. Tesis yemyeşildi. Hatta 10 cm kalınlığında vardı çimenlerin boyu.

Bir koşuşturmadır başladı. Herkes heyecandan ne yapacağını bilemedi. İşte o arada ben uyuyakalmışım. Uyandığımda kimseler yoktu. Koca tesiste bir başımaydım her zamanki gibi...

Fakat öyle güzel yerlerdi ki sanki rüyadaydım!