Ruhumun bahçesi

Benim ruhumun bir bahçesi var..

Bahçede kütüphanem var..

Zaman zaman canım sıkılıp da yalnız kalmak istediğimde, benden başka kimsenin bilmediği, bahçemin en derinliklerinde, ağaçların arasında saklanmış, etrafı rengarenk çiçeklerle bezenmiş kütüphaneme gidiyorum..

Bazen rahatlamak, bazen huzur bulmak, bazen geçmişe dönüp hayat olaylarından ders almak ve ders çalışmak, bazen de yeni tecrübelerimi oraya saklayıp gerekli olduğu zaman çıkarıp bakmak amacıyla...

Bahçemde gezintiye çıkıyorum kimi zaman..

Kimi zaman mutlulukla, kimi zaman ağlayan küçük bir kız çocuğu ya da yaramazlık yapan bir afacan ve bazen de sırtına yükler binip de o yükleri biraz olsun boşaltma ümidiyle ihtiyar bir ormancı oluyorum..

Bazen aslan olup ve öyle geziyorum bahçemde. Ormanımın lideri ve bahçeyi kötülere karşı korumak, kimseye göstermemek için..

Bazen bir kuş oluyor, dalların arasından geçip gökyüzüne ulaşmaya çalışıyorum ama kanatlarımı o kadar büyük açıyorum ki dalların arasından geçemiyorum her zaman..

Kimi zaman bir kedi oluyor, mırıldanmak ve sevilmek için bir insan arıyorum boş bahçemde..

Bazen bir köpek olup, sadık dostu olabileceğim bir arkadaş arıyorum.. Yalnız yalnız dolaşmaktan canım sıkılıyor..

Bazen bir kelebek olup, çiçekler arasında dolaşıyorum ama kelebek olmam bana yaramıyor çünkü çabuk kırılıp inciniyorum kelebek olduğum zamanlar..

Bazen bir maymuna dönüşüyor, güldürmek ve komiklik yapmak için bahçemde birilerini arıyorum..

En çok karınca olduğum zamanlar yoruluyorum ama ödülümü aldığım zamanlar tembel bir ayıya dönüşüyorum :)

Bahçemin kapısındaki askere dönüştüğüm zamanlar, içeriye girmeye çalışan diğer hayvanlara izin vermiyorum.. İçeriye bir yılanın, bir tilkinin, yırtıcı olan bir kaplanın ve insanları sokan bir arının, kısacası bana zarar verebilecek birilerinin girmesini yasaklıyorum. Kapıdaki o asker her zaman tetikte ve her zaman beni uyarıyor.. işte o asker benim mantığım. Duygularsa, bana o bahçede dolaşırken sonsuz haz veren güzel kokulu güllerim.

Bahçemi seviyorum..

Zaman zaman o bahçede kendimi çok yalnız hissetmeme rağmen...

Kapıdaki askerime de güveniyorum her şeyimle..

Gelecek tehditlere karşı da son derece güçlü hissediyorum kendimi..

Bunu hissedebilmek harika..

Ve harika... Ruhumun bahçesinde gezintiye çıkmak...

Not: Resim www.bahcevan.com dan alınmıştır..