Ruhumun uyanışı

Kısa bir süre oldu  seni tanıyalı.Ama yıllardır tanıyormuş gibi sıcaksın içimde. Bazı şeylerin tarifi,zamanı , olmazı olmaz.Uzaktan da sevebilir,gönül düşürebilir insan. Bazen yakın olmakdan daha iyidir uzakta olmak.Özlemi büyüktür uzaktaki sevgilinin. Keşkeleri çoktur sevdanın.Ama uzakta olmak daha çok  cesaret verir aşk için.Sende öylemisin,bilmiyorum.Aşk mı olacaksın, kalbimi alev gibi yakan,yoksa vefasız mı olacaksın beni yerden yere savuran.Korkuyorum. Titreyen kalbimle yürüyorum bu yolda.An itibariyle  senin ile konuşmak huzur veriyorsa bana,mutlu oluyorsam senin ile konuşurken, kalbimdesin demekki.Merhaban özeldi .Sesin gülümsüyordu. Yıllardır unuttuğum hislerim can buluyor senin ile. Güvenmek istedim yine yıllar sonra. Suskunluğumu bir kenara atıp, çığlık çığlığa haykırmak istedim. Maskemi çıkartmak, gerçek beni yaşamak istedim. Biliyorum yollarımız ayrı bizim. Olamayız bir. Belki de izin vermemeliyim kalbimin atmasına. Nasıl olduysa işliyorsun kalbime . Gün ve gün daha sıcak sana duygularım. Tüm duygularımı kapatmıştım bu dünyaya ben. Sevindiğim güldüğüm anlarım yaz yağmuru gibi benim. Senle değişiyorum. Her anımda sen varsın şimdi. Seni düşündüğüm zamam ki günün büyük bir kısmı  yüzüm gülüyor , gözlerim ışıldıyor.Beni iyi tanıyanlar bu değişimin farkındalar.” Uzun zaman oldu sen böyle mutlu değildin ,gözlerin gülüyor”. Ne diyebilirim ki. Mutluyum, huzur buluyorum senin ile. Seni kalbimde büyütüyorum ben.Bu kadar kısa zamanda deme.Dedim ya bazı şeylerin açıklaması yok .İçime işledi sesin, gülen yüzün.Sonumuz ne olursa olsun mutluluk sana hep yakın olsun. Umarım bir gün beni mutlulukla anarsın .