Ruhunda kendimi gördüm...

Ben gibi birini tanıdım. Ruhunda kendimi gördüm. Aynayamı bakıyordum?
Karıştırdı ruhumu. Dünya'da ki milyonlarca benden birini daha buldum.
Onun ardından yüreğimin kaleminden dökülenler..

Yaban ve asi dağlara dağılan taylar gibi. Ve yangın, gençliğinin alazında ışıltılı bıçaklar gibi. Ayaz içer yangın giyer. O kanadı kırık bir kuştu. Beyaza vurulmuş tu. Kendini martılarla bir tutma dedim senin kanatların yok. Düşersin yorulursun. O kanadı kırık bir kuştu. Gülümserken vurulmuştu.

Işığım diyordu. Işığın kırılıp düştüğü yerlerden geliyorum. Karanlık kördü ve acımasız. Ellerimle kırdım bende kalan kanatlarımı. Kanatlarımı kanatmaktan geliyorum. O bir yenik serçeydi. Ben yürüsem bütün yollar ona çıkardı. Gitti, kanatları yüreğimdeydi. Elim de kalan minyatür bir kuş şimdi.

Yitirdim hayatın rengini hükümsüzdür!!!.

Alıntı:(bkz) Bedirhan Gökçe _ Yenik serçe ( ben, bende kaldığı gibi yazdım.)

Küçük bir meleksin. Yaşından önce büyümüşsün. Yüzün de hala çocuksu, saf ve tertemiz duruş. Hayata sana yaptıklarına inat.
Taktığın maske, içinde ruh taşımayanları kandırır ancak.
Yüreğine gömdüğün gülüşler yüzüne vurur bir gün umarım.

Yalnız, sahipsiz kalmak. İstemesen de büyümek zorunda kalmak. Sen sırtını yaslayacak dağ ararken etrafındakilere dağ olabilmek. Çok şeyler götürüyor insandan. Yaşayamadıklarını içine atıp kalkanlarını açıyorsun. Asi ve de sert. Ancak kalkanlarının senin efendin olmasına sen olmasına izin verme.

Senden sonra bende kalanlar bunlar. Bil ki aynı fırtınaları bende yaşadım. Sözün özü bende düştüm eşekten ve anlıyorum seni. Ben sana bakarken yüzünden öte ruhunu görüyorum.

Sen sokaklarda savaşmışsın yaşayamadıklarınla, bende kelimelerde savaşıyorum.
Hayatla başa çıkabilmemin yollarından biri de bu.

Sevgiyle kal.