Rus-Gürcü barış anlaşması Of'ta imzalanmalı

Of, Trabzon’un şirin ilçesi. İl merkezinin doğusunda yer alıyor ve tipik Karadenizli özellikler taşıyor. Ama bir o kadar da nev-i şahsına münhasır farklılıklara, orijinaliteye sahip.

Malumunuz bir haftadır; Balkanlar ve Ortadoğu ile birlikte dünyanın en karışık üç coğrafyasından biri olan Kafkaslarda, sivil kayıpların da yaşandığı acımasız bir savaş patlak verdi. Bu kanlı oyunun ana karakterleri Ruslar ve Gürcüler. Osetler, Abhazlar ve bugünkü haberlerden anladığımız kadarıyla Çeçenler de savaşa taraf olmuş durumdalar.

Hepimizin dileği savaşın biran evvel durması, özellikle sivil kayıpların daha fazla artmaması, sözkonusu ülkelere ve bölgemize istikrarın gelmesi tabi ki. İşte bakın bu anlamda, bu sayfalardan, savaşan taraflara ve tüm dünya kamuoyuna bir teklifte bulunmak istiyorum. Duyarlarsa tabi...

Rus ve Gürcü yetkililer acilen Trabzon’un Of ilçesine gelmeli ve kendileri için çok önemli ve bir ortak payda niteliğinde olan bu kentte kalıcı bir barış anlaşması imzalamalıdırlar. Neden mi, anlatayım efendim:

Kıpır kıpır ve cana yakın bir Of’lu ile konuşuyoruz. Heyecanla, aşığı olduğu memleketini anlatıyor bize. “<ı>Bizim Karadeniz’de her şehrin düşmandan kurtuluş günü vardır ve kutlanır ama bir tek bizim Of’ta kurtuluş günü kutlanmaz” diyor.

Şaşırıyoruz tabi. “<ı>Nasıl yani, Of, hiç düşman işgaline uğramamış mı o zaman?” diyecek oluyoruz, cevabı tıkıyor ağzımıza.

“<ı>Güzel kardeşim. Of’un kurtuluşu karşı tarafta, Gürcistan’da kutlanır her sene. Adamlar, Of’tan kurtuldukları için bayram ederler de o bakımdan yani.”

Bu muzip Karadenizlinin, keskin zekasıyla bezenmiş espri yeteneğine hayran kalıyor ve durumu biraz araştırıyorum. Of, son olarak 1918 yılının 28 Şubat’ında, Rus birliklerinin kontrolünden çıkarak yeniden bizim oluyor. Rus ordusu Gürcülerden mi oluşuyordu bilemiyorum. O kadar derinlemesine girmedim mevzua.

Ama -bizim Of’lu kardeşimizi referans alarak- demem odur ki madem her sene 28 Şubat’ta, bu Gürcü ve Rus kardeşlerimiz, Of’tan kurtuldukları için bayram etmekte, votka içip kutlama yapmaktalar. Bu müthiş ortak paydaları altında birleşip, Of’a gelmeli ve “<ı>Of Barış Anlaşması”nı imzalamalıdırlar.

Onlardan önce durumu bir kontrol etmek için kente gidecek olanlar olursa, sakın şehir girişindeki tabelada yazan nüfus rakamına bakıp şaşırmasınlar.

“<ı>Peki güzel kardeşim, sana başka bir şey sorayım. Neden Of girişindeki şehir tabelalarında, nüfus kısmı sıfır olarak belirtilmekte?”

Sorumu duyunca, yüzüne geniş bir gülümseme yayılıyor. Eğri ve uzun burnunun altında ip gibi duran ince bıyıkları, iyice inceliyor, çizgi gibi görünüyor adeta ve hızlıca cevap veriyor:

“<ı>Of’ta gerçek Of’lu kalmamıştır da ondan.”

Ben daha bu cevaba gülerken katıla katıla, arkadaş son bombayı patlatıyor.

“<ı>Sen şimdi bunları, sayfanda da yazarsın korkarım.”

“<ı>İstemezsen yazmam, sıkma canını.”

“Yaz, yaz da...Bir şeye dikkat et yalnız. Sakın ola ki Of, Trabzon’a bağlı bir ilçemizdir falan demeye kalkma.”

Ya ne demem lazım dercesine bir bakış fırlatıyorum sevimli adama. Leb demeden leblebiyi anlıyor keskin zekasıyla ve gerekçesini açıklıyor:

“<ı>Of, Trabzon’a bağlı değildir de ondan. Of, direkt Allah’a bağlıdır...”

@İki sene önce bugün "Bozcaada: Güle Güle": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=4037

@İki sene önce bugün "Omlet Deyip Geçmeyin": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=4030