Rüzgar gibi geçti Efsane Kaptan

Fenerbahçe'nin ve A Milli Takımın unutulmaz golcüsü Selçuk Yula 'yı kaybettik. Ne denir ki bilmiyorum. Başta Fenerbahçe camiası'nın ve hepimizin başı sağ olsun. Öyle ağlamak değil, ah bir ağlayabilsem ama olmuyor, bir yumruk adeta boğazıma düğümleniyor,yutkunmak istiyorum,yutkunamıyorum.  O Selçuk Abi değil miydi Fenerbahçe'de üst üste iki kez gol kralı olan(1981-1982/16 gol), (1982-1983/19 gol),ve tabii ki 18 Eylül 1985 günü,Şampiyonlar Kulüpler Kupası 1.Tur ilk maçında dönemin efsane takımlarından Bordeaux 'u deplasmanda Fenerbahçe'nin 3-2 yenerek adeta destan yazdığı o maçtaki ilk golü de Selçuk Yula atıyordu ve ilerleyen dakikalarda zafere giden yolda takımının en büyük ilham kaynağı oluyordu.  Diğer iki gol de Şenol Çorlu ve (merhum) Hüseyin Çakıroğlu'ndan gelmişti. O Selçuk Abi değil miydi babaların ve yeni kuran ailelerin yeni doğan çocuklarına isim idollüğü olan abimiz. Ehh,  tabii o dönemde Giresse'li,Tigana'lı efsane Fransız takımını hem de evinde  yenmek her Türk takımına nasip olacak iş değil doğrusu.  Fenerbahçeliler ne kadar övünse azdır o büyük destanla!...

İşte o zaferin on biri:  Yaşar Doğan,Erdoğan Arıca, Müjdat Yetkiner, Cem Pamiroğlu, Abdülkerim Durmaz, Önder Çakar, İsmail Kartal, Şenol Çorlu, Hüseyin Çakıroğlu(merhum), İlyas Tüfekçi ve Selçuk Yula. Öyle değil mi Fenerbahçeliler Selçuk Abi ile İlyas Tüfekçi ne güzel bir ikili oluyordu ileride? Onların adeta  bu makine düzeninde işleyen uyumları rakip kalecilerin korkulu rüyası olmaya yetiyordu...

Dile kolay bir de Fenerbahçe formasıyla attığı 134 golün yanı sıra A Milli Takım forması altında da sığdırdığı tam 14 gol dile kolay(3 kez de kaptan çıktı sahaya).Ve 4 yıl Sarıyer'de de forma giymişti üstad.(1987-1991).  Sarıyer'in Kadıköy'de Fenerbahçe'yi 4-1 yendiği maçta da bir gol atmış ama taraftar maç sonunda yine de onu bağrına basmıştı.  Ve en sonunda ezeli rakip Galatasaray 'da 1 sezon oynadıktan sonra futbola veda etmişti. Jübilesini Fenerbahçe formasıyla Erzurumspor'a karşı yapmıştı...

İnsan bunu kabullenemiyor ne kadar da genç bir yaşta-daha en olgun çağında- aramızdan zamansızca çekip gitti. Ne demeli sevgili Fenerbahçeliler takdir-i ilahi işte bu olsa gerek! Futbolculuk yaşamından sonra da yorumcu olarak spor yaşamına devam ettiğinde bile hep rasyonel tahliller ve analizler yaptığı gibi spordaki şiddet kendisinde asla prim bulmadı. Ama şunu biliyoruz ki üstad sen sevdiğin takım-Fenerbahçe-uğruna ölümü bile göze alırım  derdin ama ölüm seni bizden vakitsiz ayırdı.  Seni özleyeceğiz!   Allah rahmet eylesin!  Mekanın cennet olsun!...

Y: Erdem Dinseven