Rüzgar

Alıp başımı gidesim var

Sizlere de olur mu bilmem

Hatta şuan hem bir şeyler yazasım var hem de başımı alıp gidesim

Ama aklımdakileri sığdıracağım bir valiz yok henüz elimde

Oturdum emektar klavyemin başına beynimde onca düşünce

Şiir yazasım var sanki

Ama şuan o romantik ilham perim gelmemiş ve ben şiir değil de dümdüz bir yazı yazmak istiyorum

Saat öğleden sonra 2 suları

Öykü mü denesem? Ne dersin?

Alabildiğine betimlemenin yer aldığı, sonunu tahmin edemeyeceğiniz bir öykü

Yok yok o da olmaz.

Siz anlayın işte, epeyce karmaşığım bu aralar…

Deniz kenarında eskitme bir taburede, eskiden kalma bir hevesle başladım sözcükleri buluşturmaya bu masum A4 kağıdıyla

Ara ara serin bir rüzgar esiyor, bulutların arasında kalmış Kasım güneşi kendini gösteriyor

Sıcak desem değil ama olmasa da üşüyeceğim sanki

Deniz çarşaf gibi,

Güneşin iyice ezdiği bedenim yorgun.

Arkama yaslanamıyorum, lakin miskinlik kol geziyor

O serin rüzgar yeniden esti

Ne diyordum alıp başımı gidesim var

Mesela Bozcaada’ya.

Sabahın ilk ışıklarında hafif uykulu ama bir o kadar heyecanlı ve en güzel şarkıları bağıra çağıra söyleyerek yola çıkmak

Şıpıdık şıpıdık yüzmek istiyorum

Kısa bir siesta sonrası ıslak saçlarım ve güneşten kızarmış suratımla deniz gören bir terasta şarap içmek

Akşam güneşi batarken esen tatlı meltem saçlarımın arasından süzülerek tenimde dans etsin istiyorum

Adanın instagram postu gibi sokaklarında dolaşmak

Renkli duvarlar ve mor begonviller önünde saçma sapan pozlar vermek,

Kapıların önünü gönlü gibi güzelleştiren insanlara selam vermek istiyorum

Hiç tanımadığım biriyle anason kokan bir sofrada sabaha kadar dertleşmek istiyorum

Ahhh,yine o rüzgar

Münasebetsiz bir kedi sürtününce ayaklarıma irkiliyorum, dalmışım.