Saat sabaha çok vardı

Ay, göğü kurşuni ayazla boğuyordu

Yıldızlar üşüyordu rüzgârın koynunda

Titrek fener ışıklarının feri kesildi

Ve yılgın yapraklara hayat geldi

Bir kadeh rakı kokusu serpildi sokaklara

Ve iç kavuran, acılı bir ney çığlığı

Böldü, tüm uykuları

Saat çok uzaklarda sabah olmuştu

Saat sabaha çok vardı!