Sabah, hafta bitti nihayet, ve de Z ve çamaşırlar; Yine çay....

Çay kokusu; çay kokusu;  sabahın serinini ısıtan çay kokusu……….

Özlediğim Siverek; özlediğim Güneydoğu Türküleri; çocukluğumda babamın Türkçe bilmeyenler ile konuştuğu bir bardak çay eşliğinde;  gizemli dildir; şimdi Kürtçe olduğunu bildiğim…….Çay kokusu evde hazırlanan kahvaltıdır; Urfa peyniridir, sıcak ekmektir……

 

Çay kokusu….  (YAŞAMA DAİR DENEMELER’  DEN)

 

Sabah yine ya da yine sabahı  görmek……Yatağımda uzanmışken gelen sabahın kutsal seslerine gönül vermek…..Hani  desem ki dün gece yatağımda uyumaya çalışırken kendi kendime hi hi hi diye  gülüyordum deli derler…..Nükhet’in dediği gibi ‘’Deli diyorlar bana’’ İşte bu yazıya eşlik edecek şarkı  bulundu .  Evet kendi kendime  gülüyordum yatağımda  ; hani şu Prenses yatağımda satenimsi çarşaflarımın arasında….Çünkü yoğun bir mutluluk vardı içimde. Geçtiğimiz bir haftanın  yorgunluğundan başarılmış güzel işlerden kalan bir huzur; saçımda Türk hamamı sonrası mis gibi bir koku ve vücudumda sürdüğüm bebek  yağının yumuşaklığı…..

 

Sabah yine ya da sabahı  görmek……Odamı kaplayan çay kokusu ki, dışarıda yağmur; çamaşır makinamda ikinci tur yıkanan çamaşırlar. Çamaşırlar asla tek uzun program yıkanmaz bu evde; iki kısa program ve ikincisi mutlaka sabun ile…Üstümde nihayet gönlüme göre bulabildiğim kalın pufidik sabahlığım gül kurusu rengi; ayağımda daha önce anlattığım kalın çoraplarım ve önümde az önce içi fındık, ceviz, badem ve hurma ile dolu olan porselen kasem….

 

Ama darbelenmedim değil geçen hafta;ağır ve derinden darbelendim…. Hayati anlamda değil zihinsel bağlamda……Beni darbeleyen Mülksüzler sonrası elime alıp da geçen hafta bitirdiğim BİZ ile Zamyatin  idi……Gitti, gitti insan ruhu elden….makinaya döndük hepimiz…..makinaların dişlileri arasında  bir vida bilem değilmişiz…..   Ey adam sen ne istedin yılların içinden süzülüp de geldin;  AŞKA inanan bu kadından….Bu nasıl bir cürettir ki yüzümüze, yüzümüze bir tokat gibi bizi vurdun bugünümüzü ki akıllanalım diye……  Hani Mülksüzler’ de bir kez daha aşık olduğum matematik,  fizik bilimini ki differansiyel denklemleri bile anlamaya çalışırken  ben; sen ey Zamyatin beni derin kuşkulara mı ittin? Şimdi ben neyim; gerçekten inandığım kocaman bir bütünün parçası mı? Sevgi ağının bir halkası  mı? Yoksa sadece makinanın bir vidası mı? Yoksa şu an elimde olup da beni ısıtan kokulu çay  da makina yağı  mı? Şimdi uzaklardaki genç adamı bu sorular için uyandırsam zılgıtı yerim…..Esen’i arasam saçlarımın beyazından dolayı terslenirim…..  Makinacı başka kim var oralarda? Of  Zamyatin  of…..  Twitter dan SON SAYI zaten son mesajıma cevap yazmadı BİZ hakkında……ben de iletişim bilgileri var mı onu da bilmiyorum….ee ne olacak şimdi….. ama bir dakika ya vidaysam ne olmuş; o da bir bütünün parçası değil  mi?

 

Neyse ben makine yağımı yani çayımı içeyim;sonra da yüzmeye gideyim…..

 

12.01.2013   07.45