Sabah sabah kırdık farı,

Dün akşamüstü elimi kesen paslı vida yüzünden akşam Mudanya Devlet Hastanesinde tetanos aşısı oldum. En son hamileliğimde aşı olmuştum, onu da hatırlamıyorum ama akşamdan beri kolum ağrıyor. Hatta gece erkenden yattım, sabah ta keyifsiz uyandım. Kolum ağrıyor diye oğlum kahvaltı hazırlamış, sessiz kahvaltımızı yaptık. Bir ara oğlum kitabını bitirdiğini Yusuf'un kan kaybından öldüğünü söyledi. Niye bir çocuk kitabı böyle biter ki dedim içimden. Çocuk üzülmüştü. Hayatın gerçeklerini anlamak için daha küçük değil mi?

Kahvaltıdan sonra her zaman ki gibi gazete ve ekmek almaya çıktım. 10 blok 100 daire olan bir sitede oturuyoruz. Bir de sadece yazları 2-2,5 ay kaldığımız için çoğu kişiyi de tanımıyoruz. Tanıdıklarıma günaydın deyip arabama bindim. Kolum ağrıyor, keyfim yok ama her şey rutin. 1995'ten beri araba kullanırım, artık o kadar ezbere yaparım ki her şeyi, arada düşünmediğim şey kalmaz. Park yerinden çıktım kapıya yöneldim, otomatik kapı açılmadı. Bir-iki basıyorum düğmeye açılmıyor. Alt kapıdan çıkmak için geri dönüş yapacağım, o arada gece buldukları her yere araba bırakan komşular sayesinde manevra alanı daralmış. Bir bloğun yanında kalan boş alana burnumu verdim, arkamdan bir hatun kişi zart kornaya bastı. Camı da açık, sabah sabah nasıl çıktığını anlamadığım bir cırlak sesle:

—Ben oraya park edecektim.

—Kapı açılmadı, dönüş yapıyorum.

—Siz de başka kapıdan çıkın.

Bu cevaptan sonra sakinliğimin yerini bir öfke aldı. Yok, ben arabayla birlikte duvardan atlamayı düşünüyordum, başka kapıdan çıkmayı akıl edememiştim. Orada da sırf o park yerine girmesin diye debelenip duruyordum. Herhalde beyin hücreleri kadına bu sinyalleri vermişti. Yine de cevap verdim, ama biraz kızgın bir sesle:

—Öyle yapacağım zaten.

Bu arada park eden arabalar yüzünden bir kere de dönmem mümkün değil, kadın arabasını biraz geri de almıyor, başım da bekliyor. O sinirle küt diye bir ses, benim arka far dağıldı. Arabadan inmedim ama olanların farkındayım, dönüşü yaptım, bu arada bana cırlayan hatun geri geri gidip, iki blok arasına saklanmış vaziyette. İkimizde erkek olsaydık kesin bir kavga çıkardı.

Bastım gittim markete, inince baktım, far dağılmış. Alış-verişi yaptım geldim. Biraz sakinlemişim ama beynim durmuş, ne kadını ne arabasını hatırlamıyorum. Hatırlasam ne olacak gerçi de, en azından havuzda falan görürsem pis pis bakıp, ehliyetini ne zaman almış, şimdiye kadar hep ormanda mı kullanmış onu soracağım.

Eve geldim eşim aradı, olanları anlattım, biraz sonra tekrar aradı. 80–90 YTL’ ye mal olacakmış. Keskin sirke küpüne zarar, bundan sonra keyfim kaçıksa evden çıkmayacağım.

Şimdi gidip biraz yüzeyim, su elektriğimi alır belki….