Sabi hayat

Yüzleri gülmeyen insanları,

potansiyel bir suçlu olarak görürlermiş.

Mesela;

Başkalarının benim üzerindeki düşüncelerini

yüz ifadelerinden anlayabiliyorum.

Acır gibi bakıyorlar.

Gözleriyle yakın temas kurmamaları,

gıyabımda içinden geçenlerini bizzat vuruyor yüzüme.

Onlara göre benim hayatım daha da zor ve çekilmez.

Hatta kaçınılmaz doğrularım,

sabit fikirli olduğumu, ve artık bu saplantılarımdan

vazgeçmek zorunda olduğum düşüncesi kanaati bile.

Kendi tercihlerimin dışında istemediğim

bir hayatın suçlusu ben olamam.

ve Benim beklentilerimin ötesinde bir yaşamın,

bana empoze edilmesi ve bunun yükünü taşıyor olmam

hayat yükümlüsü olduğum anlamına da gelmez.

Doğduktan sonra ilahi bir kudret tarafından

çizilen cizginin elimizde olmayan sebebler tarafından

dışına çıkılması, bu cizgiyi ihlal ediyor olmam,

ve size göre yanlış bir takıntının yanılgısı.

İçinizden biri kesin demiştir.

''İnsan kendi kaderini kendisi çizer''

Uzun uğraşlar, uzun koşulardan sonra farklı kulvarlar da

önümüze aniden bir çukurun çıkması

ve bunun bizim kaderimiz, buraya düşüp düşmemekte bizim

tercihimizin olması.

Yorgun düşmek, hırpalanmak, dışa vurmak.

Geri beslemelerimden tekrar tekrar aynı şeyler üzerinde direnmek.

ve bir kuantum açılımıyla bunu tekerrür etmek.

Umuyorum ki;

aynı doğrular üzerinde mutlaka sizin de

açılımlarınız vardır.

''Ben de yaşıyorum'' dediğinizi duyar gibiyim.

İnsan Kaynakları, şiir, yazı, ..