Sabırlı Sevgim

Tan vakti otursam

Hayalinin kıyısına

Öylece beklesem seni,

Kovup da sensiz ve dipsiz

Karanlığını gecenin

Ay ışığında, su berraklığında arıtıp

Sel coşkusuna ayarlasam sesimi

Ve diz çöküp anlatsam yeniden

Bir daha, bir daha

Hiç eksilmeyen ama hep artan

O acemi ama sabırlı sevgimi

O arınmış sesimin tınısındaki

Sözcükler

Yeni uyanmışlarken hasretinin

Islak yatağından

Ezberlerindedir hala pembeliği

Teninin renginin

Koyuluğu ve açıklığıyla el ele.

Yokluğunun olanca kuvvetiyle

Esen rüzgârınla, çiçeklere taşınan

Kokunun tanığıdır kızıl gökyüzü

Ve dağların arkasındaki varlığının

Buğulu gözlerle anımsanan alışkanlığını

Hissederek eskiyorum, bilesin!

Ve bilesin ki, gül ile ruhumun

Birlikte üşümesi ve eskimesi gibidir

Yokluğun...

Fotoğraf:d02b110c3e12eceb5.spaces.live.com

İ.Ersin KABOĞLU,

21 / Nisan / 2008, Ankara