Saçma inançlarımız/Anne babanın yaptığı kötülük ve işlediği günahların acısı çocuklarından çıkarmış

Kim diyor bunu? Herkes. Dine dayandırıyorlar. Allah eğer bizler kötülük işlersek bedelini icabında çocuklarımızdan hatta torunlarımızdan çıkarıyormuş. Böyle bir şey doğru olamaz da hani doğruysa hâşâ yani Allah hiç adil değil, böyle şey olur mu ya!

Öte yandan da “her koyun kendi bacağından asılır” deniliyor. Babamın suçundan bana ne, babamın borcunu bile istersem öderim. Baba ya da anne kötü bir şey yapmışsa bunun cezasını eşinde çocuklarında görürmüş. Bir kişinin rüşvetle üç tane taksi plakası (her biri bir trilyon) aldığı söylendi. Bu adamın çocuğu rahatsızlanmış ve rüşvetle aldığı üç taksi plakasını satarak çocuğunu zor kurtarmış.

Ya Allah aşkına böyle bir şey olur mu? Adam şerefsizlik yaptıysa çocuğun ne suçu var! Hastalık falan gibi şeyler bir hata sonucu meydana gelir (sen yapmasan bile senden önce yapılan bir hata da olabilir) Yani babası rüşvet almasaydı çocuk hastalanmazdı mı diyeceğiz! Hem cezasını niye çocuk çekiyor, rüşveti kim aldıysa belasını o bulsun.

Yaptığınız yanlış işlerle başınıza gelenin ilgisi olamaz. Hem zaten din demiyor mu ki hesabı öbür tarafta sorulacak. Yanlışı kim yaptıysa, günahı kim işlediyse bedelini de o öder. Bir de işte birinin başına bir şey gelse daha önce yaptığı kötülüklere aftta bulunarak “belasını buldu” deriz. Bunun da aslı yoktur.

Ama öbür yandan sanki gerçekten Allah cezalandırıyor gibi bu tür insanların bazılarının başına ibretlik durumlar gelir. Ben böyle bir kötü tanıyorum. Yaptığı adiliklerden insanlar yaka silkiyorlardı. Neler yaptı neler. Ve bir gün dümdüz ovada traktörüyle çift sürerken devrilen traktörün altında kaldı. Burada bizim kaderci düşünmemize neden olan şey koca traktörün dümdüz yerde o yavaş hareketle (traktör yavaş hareket eder, özellikle çift sürerken) devrilmesi mümkün değildir. Yani ağır traktör, koca tekerlekler devirmek isteseniz de deviremezsiniz. Bu konuda bu tür olaylar saymakla bitmez. Bizler de “Allah cezasını verdi” deriz.

“Eden bulur” söyleminin hiç aslı yok. Peki, bu tür kişilerle ilgili olaylar niye böyle yoğun? Bir kere yoğun mu ona bakmak lazım. Kötülere odaklı olduğumuz (canımız yanmıştır, nefret ederiz falan) ve gözümüz onların üzerinde olduğu için en çok onların başına gelenler dikkatimizi çeker.

Ayrıca bu tür musibetler iyilerin de başına çok gelir. Eğer denilen doğru olsaydı iyi dediğimiz kimselere hiçbir şey olmamalıydı. Kısacası bu durumlar Allah’ın işi değil, kişinin yanlış davranışının sonucu. Bir de sürekli kötülük yapanlar artık bir andan sonra şuursuzlaşır ve bunun sonucu olarak dengesiz hareket ederler. Bunun da etkisi olabileceğini düşünüyorum.