Saçma şeyler!!!

Bir yelkene koy beni, bırak gideyim uzaklara, bir daha dönmeyeyim geri. Bazen işte aynen böyle hissediyorum. Gitmek uzaklara, geride bırakmak dertleri. Fakat öyle olmuyor işte! Ooooff nedir bu ya! Mutlu olan var mı şu hayatta; varsa beni bulsun lütfen! Çünkü o nadir bulunan insanı müzeye mi kaldırmalı; yoksa bu kadar insan mutsuzken sen nasıl mutlu olursun lan diye taşlamalı mı? Dünya ne hale geldi, habere bak:''Mutlu olduğu için taşlandı.''  Ne var yani olamaz mı, bunca yıl kadınlar envai saçma şeylerden taşlandı da bu mu saçma! Tamam, yine de taşlanmasın.Sırrını söylesin o zaman diyeceğim ama 'Bir sen, bir ben, bir de bebek!' demesin .

Aay sıkıldım ya doğru düzgün bir şey yazamadım ya! Böyle saçmalıyorum işte. Ne yazayım ki? Siyasi yazsam hapse girme tehlikesi, düzeni eleştirsem işte o zaman elebaşları beni taşlar -her ne kadar mutlu olmayan sıradan bir vatandaş olsam da-. Ota mota karışmadan yaz, düşünce özgürlüğü yok, aman ülkeyi karıştırma falan. Şöyle sonu olmayan aşk meşk yaz ki millet bunlarla oyalansın. Televizyonlar yetmiyor bir de biz uyutalım herkesi bunlarla. Masallar anlatalım; aşk masalları. Gerçekler kaybolsun yeter ki.

Neyse daha fazla karıştırmadan -kaşınmadan- susayım en iyisi. Hişt hişt sakin ol, diline hakim ol. Biz masallara dönelim mi, uyandınız mı; yoksa daha çok uykunuz mu geldi? :))

Not:Bu dengesiz, karman çorman, belli bir şey anlatmayan yazı için okurlara şimdiden özürlerimi iletirim.