Şadan Gökovalı geçiyorsa güneş ışıklarından.

Çekilin lütfen, dünyayı ısıtacak..

Bir yaz günüydü. Deniz tuzu yakmıştı. Güneş devrildi, devrilecek gün batışı yani. Araçta tatlı bir serinlik, rüzgarı yüzüme esiyor. Yer mi ışık ülkesi burası.
Telefonum çaldı, aniden. Ayhan Çıkın hocamdı ses, rahmetle anıyorum. "Sen dedi, seversin Şadan Hoca'nı biliyorum. Rahatsızlandı hastanede haber vereyim istedim."
O andır heyecan belki arayamadım günlerce, Şadan sevgili hocamı, ancak kalbim hep durmadan kanat çırpıyordu. Dualarım daima onunla (Şadan hocamla) idi.
Ayhan hocam aramızda değil belki, ancak kalbimizde çok sevinç ve anı bırakarak, daima.
Şadan hocam, ah o bir dünya, bir sevgi, bir bilim. Yaşarken özlem nedir? Soruyorum kendimce, yaşadığın an hasret olur mu? Oluyor bir gün, anı. Şadan Gökovalı ile güzel an ve anı.