Sadece bakıyordu

Sadece bakıyordu…
Parlıyordu, gözlerinden akan gece
Ne acıları vardı dilsiz,
Ne özlemleri vardı, kelimesi kıt.

Bir adım daha varıyordu ölüme
Bir adım daha kaçıyordu karanlık

Sadece bakıyordu…
Gözlerini yumduğunda
Diziliyordu kara perdesine gülüşler…
Gülüşler çınlıyordu kulağında

Bir avuç daha açıyordu boşluğa
Bir avuç daha yumuyordu öfkede

Susuyordu her şey
Duruyordu yanağındaki yaş bile
Ve dökülüyordu parmaklarından saçları

Eskimiş muşamba yerde
Her karesinde örüyordu demir parmakları
Duvarlar çöküyordu sanki
Işıklar sönüyordu
Yırtık tülden sızıyordu sokak lambası

Titiriyordu gözlerinde şehir
Boğazında kör düğüm yaşama umudu
Geçmiyordu.

Bir anı daha yanıyordu
Bir anı daha sıkıştırıyordu göğsünü

Sadece bakıyordu…
Küçük parçalara bölüyordu
An’ları saklayan fotoğrafları
Kırılıyordu salkım söğüt dalları uzakta

Bir damla daha temizliyordu yılları yüzünde
Bir damla daha kırmızı hüzün üstüne

Sadece bakıyordu
Pencerede bacağına ip dolanmış
Yabani bir güvercin
Yüreğinde gecenin ağır adımları

Sadece bakıyordu…
Ne özlemleri vardı, kelimesi kıt.
Bir adım daha varıyordu ölüme
Gülüşler çınlıyordu kulağında
Susuyordu her şey
Eskimiş muşamba yerde
Titiriyordu gözlerinde şehir
Bir anı daha yanıyordu
Kırılıyordu salkım söğüt dalları uzakta
Bir damla daha temizliyordu yılları yüzünde
Yüreğinde gecenin ağır adımları
Sadece bakıyordu…