Sadece Düşünüyorum

Ne yazacağımı bilmeden,

Elime aldım ’’Yorgun kalemimi ’’

Ve ilk sözlerime başlamadan

Şöyle bir derin nefes alarak başlıyorum...

Hayat yaşadığımız güzel şeylerle anlamlı!

Aldığımız nefesin bir anda bitmesiyle son buluyor.

Demek istediğim o ki hiç uğruna kalp kırdığımız,

Kısacık bir ÖMÜR...

Bir gün hepimiz bir yerde buluşacağız..

Anlamadığım bir şey var:

Birbirimizin yüzüne nasıl bakacağız..

Bu gün canını yaktığın masum bir insana,

Nasıl hesap vereceğiz orda...

Dün gözyaşına aldırmadığın,

Ve arkana bakmadan gittiğin,

Giderken üzdüğün kişi ye,

Nasıl beni affet diyebiliriz ki?

Nasıl vicdanımız rahat olacak?

Her şeyi bir anda yaşıyor ve bir anda bitirebiliyoruz...

Ne olacağını ’’DÜŞÜNMEDEN’’...

Zaten her kötülük bundan gelmiyor mu?

Düşünmeden söylediğimiz sözlerden çıkmıyor mu?

Her kötülük...

Bütün acılar bir dakikalık düşünme sürecimize bağlı değil mi?

Düşünmeden harcadığımız zamana yazık değil mi?

İstemediğimiz acılar kabuk bağlamıyor mu yüreğimizde...

Yorgun Kalemim