Sağanağında ruhumun ne tan ne de seheri.

Hüzündü bu sabah kollarında gözümü açtığım.
Sarılmıştı sıkıca, belki de korkusuydu ayrılığım.
Sevginle dağlanmış yüreğimdi ona yasladığım.
Zifiri bir boşluktu içinde sen varsın sandığım.

Karışmak istedim soğuk sularına asi nehrin.
O dingin sular ki belki gönlümden de derin.
Soluk gölgesiydim içinde sen olan kederin.
Bilirim ki cilvesi, seni benden çalan kaderin.

Sordum penceredeki çiçeğe, görmemiş seni.
Gözyaşlarımla büyüttüm, sabırla dinler beni.
Buğulu hülyana dalmak, dindirir mi özlemi?
Sağanağında ruhumun ne tan ne de seheri.

Uğurladım sensiz akşamı sen dolu geceye.
O gece ki atar bu yürek, belki gelirsin diye.
Bekler yaşlı gözlerim, hayalin dolar içime,
Her gece yeniden ölürüm, bilmem ki niye!

aks

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (3)

Tabii ki tatlı bir şiir ama ben şiirde çok başka şeyler arıyorum; buğulu hülyana, sağanağında ruhumun gibi söyleyişlerle mesela.

Kerim Korkut

10.09.2016 21:48

Cevap :: Yazınız Kerim Beyciğim, siz de yazınız:) 11.09.2016 19:30

Eskiden şiire daha yakın hissederdim kendimi.Cemal Süreya ve Edip Cansever vazgeçilmezlerimdi. Orhan Veli'yi hep baharda okumak sterdim sanki.Ümit Yaşar'ın melankolik yaklaşımına üzülür Ahmed Haşim ile hep sonbahar olurdu zaman. Sanki hepsini buldum bu şiirde.Ama en çok da "Sordum penceredeki çiçeğe görmemiş seni" etkiledi beni, çok içli, çok hüzünlü....Sevgiler.

Ayşegül Çakıcı

05.05.2013 11:40

Cevap :: Şiir yazmak zor iş! “Hadi bir şiir yazayım.” demekle olmuyor! Üniversite döneminden sonra ara vermiştim ve tekrar MB ile yazmaya başladım. Şimdilerde şiir ruhum terk etti yine beni. Farklı boyutta, denemelerle döküyorum hislerimi. Sonradan öğrendim ki meğerse pencere de gizlermiş sevgiyi. Teşekkürler, sevgiler. 05.05.2013 15:03