Sağım neresi? Solum neresi? -2-

Bu yazının bir öncesindekini okuyanlar haklı olarak şunu soracaklar:
Aldatılıyor muyuz?
Maalesef
Evet.
Ortaçağın skolastik felsefesiyle boğuşan düşünürlerin kendi toplumlarına ifade ettikleri düşüncelerin tamamının evrenselliği tartışılır. Çünkü bir düşünce ya da akımın evrensel olabilmesi için dünyadaki tüm toplumların problemlerinin ve beklentilerinin göz önüne alınması gerekir. Bu da bir kişinin değil ancak bir ortak bir kurulun çalışmasıyla ortaya çıkar. Dini sorarsanız; herkes "kendine müslüman"...

Asıl acı gerçeğimiz bizim birini ya da ötekini hayatımıza ya da toplumun hayatına uygulama konusunda gerçekten samimi olmayışımızdır.

Daha net konuşalım. Canım ülkemde kimsenin -özellikle yönetenlerin- doğrudan toplumu huzura kavuşturmak gibi bir niyetinin olmadığı açıktır. Demokrasi, haklar, özgürlükler, inançlar, ülke çıkarları ve diğerleri kimsenin umrunda değil. Onların yani köşe başlarını tutmuş olanların aslında tek düşündükleri bir beş yıl daha metropol insanı tadında yaşamak ve sonrasında en azından yedi neslini, eşini, dostunu garanti altına almak.

Niye "kurban" dediler adama?

"Yalan dostum aşk diye bir şey yok" deyip herkesin var zannettiği şeye yok dedi diye değil mi?

Şimdi ben "kurban" olayım memleketimin taşına toprağına ve şunları söyleyeyim:

"Yalan dostum demokrasi diye bir şey yok,
Demokrasi dediğin bir anlık eğlence
Bilemedin bir dakika sürsün,
Kapılıp ta sürünen çok."

Ne oldu? Hayal kırıklığına mı uğradınız?

O zaman, şimdi tekrar ve avazınız çıktığı kadar:

"Ağlayın su yükselsin,
Belki kurtulur gemi..."