Sağlıcakla kalınız

Sendelemeye başladı adam oturken kalkarken, günlük hayat içerisinde sekmeler başladı. Daha aksi ve takıntılı olmuştu son zamanlarda zaten. Bir şeylerin ters gittiği belliydi.

Birgün;

-O kim

dedi adam, aynadaki kendi görüntüsü için. Tanıyamamıştı kendisini.

-Manik depresyon,

dedi doktor. "Ağır bir vaka, sizleri zorlayacak  bir süreç, fakat geçecek."

Bir sürü liaç ve terapilerle çıkıldı yola. Çok geçmedi daha da kötüleşti durumu adamın. Herşey daha berbat olmuştu, artık neredeyse yardım almadan hiçbirşey yapamaz hale gelmişti.

-Normaldir,

dedi doktor, "kullandığımız ilaçlar çok ağır, bütün bunlar da yan tesirleri..."

Geçecek umuduyla devam ederken tedavi tüm hızıyla, düştü kaldı adam aniden.

Ve şok...

-Depresyon değil, milyonda bir görülen bir durum bu, çok nadir rastlanan birşey. Ağır depresyon olarak ortaya çıkar hastalık, yaklaşık on yıllık bir kuluçka evresinden sonra

dedi başka bir doktor.

Hemen ardından da neredeyse kendini unuttu adam. Yatakta, ne konuşmayı, ne çevresini, ne yemeyi ne de içmeyi biliyor şimdi. Koskoca 365 gün geçti adam hala yatakta, hala bir umutla hizmetinde yakınları...

...

20.10

-Böbrek yetmezliği dedi doktor. Böbreklerden biri fonksiyonunu yitirmiş, üreyi atamıyor vücut bu nedenle de tansiyon düşmüyor.

Zorlu bir yolculuk başlamıştı, ilaçlar, dezenfektan malzemeleri ve diyaliz.... Her gece aynı saatte makineye bağlanıp, bilmem ne kadar su girecek, bilmem ne kadar sıvı çıkacak, çıkan sıvı saydam ve berrak olacak, içinde partiküller olmayacak. Ortam steril olacak, peritonit tehlikasi var zira.

Şimdi, diyaliz  yetersiz, böbrek nakli gerek.

Nasıl?

...

-Ateşi çok yüksek, düşürmek lazım, bir şeyler yapmalı,

dedi kadın, hemen sirkeli suyla bulanmış çarşafa sardılar bebeği.

-Teyzem ateşim düşürmek için sarmış sirkeli çarşafa, ateşim düşümüş ama, gördüğün hale gelmişim o anda, büzülmüş heryerim,

diye anlattı kadın yıllar sonra. Sadece başı hareket ediyor, ellerini ağzına bile götüremiyordu, günlük ihtiyaçlarını karşılamak için bile, başkalarına ihtiyacı vardı. Koskoca bir ömrü böyle geçirmişti kadın, dile kolay 70 yılı aşkın zamandır, yaşamak, yaşamaya çalışmak...

Şimdi, yaşam devam ediyor, kadın da yaşamaya...

...

Şuram kırıştı, buram buruştu, gözlerimin çevresi, dudaklarımın kenarı, belimden 10 santim, kalçamdan 15 santim..

Beğendim alamadım, eskidi değiştiremedim... Aman ne dert, ne dert...

Sağlıklı geçen bir geceden sonra güne sağlıkla uyanıp, gönlümce geçirdiğim bir günün ardında da yaşamı ertesi güne devretmek. İşte tek gerçek bu.

Sağlıcakla kalınız....