Sağlıklı olabilmek

Hafta sonu başıma hiç tahmin edemeyeceğim bir durum geldi. Gözüme yabancı cisim battı ve sürecindeki olaylar birbirini tetikledi. Anlayamadım ilk önce, enfeksiyondur dedim geçiştirdim. Ama ne mümkün. Hafta başında büyük bir ağrı ve kan çanak içinde kalan gözüme mecburen müdahale ettirdim (aslında ameliyat desek daha doğru olur). Şimdi yaranın iyileşmesini ve sargının açılmasını bekliyorum. Gerçi Cuma günü açılacak sargı; umarım iyileşir. Bu süreçte tek gözüm sargılı olduğu için görüş alanım kısıtlandı.

Bu durumu yaşayınca bir kez daha anladım ki hala aramızda iyiler var. Kavga ettiklerimiz bile yardıma koşuyor. Destek oluyor. Yolda yürürken, karşıdan karşıya geçerken, işyerinde... Aslında içimizde saklı olan iyilik duygularımız bu gibi durumlarda ortaya çıkıyor. Bu gibi durumlarda insanlık ölmemiş dedirtiyor. Bir yakının olsun/ olmasın herkes çevrende dolaşıyor. Bu ilgi iyi gibi görünse de; kalıcı olarak bir uzvunu kaybetmenin ne demek olduğunu anlıyor insan. Benim rahatsızlığım geçici. Ama bir uzvunu sonsuza kadar yitirmenin ne demek olduğunu daha iyi anlıyorum şimdi. Vücut noksanlığı gerçekten zor...

Hayat gerçeklerle dolu. Yüzleşmek istemediğimiz o kötü gerçek başımıza gelince hayata karşı bakış açımızı değiştiriveriyoruz. Yardım etmenin/yardımseverliğin ne demek olduğunu algılayabilmek için, yardıma muhtaç duruma düşmek; bazen yaptığımız iyilikler çok gibi görünse de; ne kadar az olduklarını bize gösteriyor...