Sahi ben neye yetişmeye çalışıyordum ki?

baksana ben hep rüyamda bişeylere biyerlere geç kalcığımı görüyorum.sanırım en büyük korkum bu benim.mesela şu an yazarken de başka bişeyler var yapmam gereken onları geciktirme endişesindeyim .deliriyormuyum sence? :))))))))

Cevap :

Hayır canım delirmiyorsun :) Sorun şu ki insan ömrünün ne kadar kısa olduğunun çok fazla bilincinde olan ve herşeye yetişmek için olağanüstü güç sarfeden insanlardan birisin sadece :) Sevgimle...  20.10.2007 17:44

Ben de kendimi buldum bu yazinin icerisinde elinize yüreginize saglik Falya hanim, gercekten cok güzel, samimi bir yazi olmus. Yazinizi acelem oldugu halde sonuna kadar okudum ve gidecegim yere gec kaldim ama, olsun:)))

Cevap :

Sevgili Okan Bey, Aceleniz olduğu belli çünkü bana Fulya değil de Falya demişsiniz :))))) Şaka bir yana beğeniniz beni mutlu etti. Çok teşekkür ederim.Sevgilerimle...  20.10.2007 12:11

Hepimizin yüreğinde bir yerlerde ne kadar çok hayat parçaları var değil mi... Yarım kalan , düğüm düğüm birikimler..Çözülmeyi bekleyen..Belki de hayatın, bizim bilmediğimiz bir an biteceğini bildiğimizden bu telaşe..Herşeyi yetiştirebilmek adına yarım bıraktığımız onca şey...Aç gözlüyüz belki de... Herşeyi yapmak isteyip yapamıyoruz..gücümüz yetmiyor..Ve gerçek görünüyor.Ne kadar çabalrsak çabalayalım sadece hayatın bize verdiği kadarı bizim..bu acele boşuna...Sevgiler..

Cevap :

Belki de kısacık hayatlarımıza pek çok şeyi sığdırma telaşı bu dediğiniz gibi... ama telaş hep birşeyleri yarım yamalak bırakıyor sanki... Ve hayatın içinde hiç tam olamıyoruz. sınırlarımız var insan olarak ve o sınırları aşma çabası telaşı hayatı çok yorucu kılıyor. Sakin ve huzurlu bir yaşam telaşlı ve yarım yamalak bir yaşamdan daha iyi değil mi sanki? sevgilerimle...  16.10.2007 11:52

sanki kendimi okudum satırlarınızda... :)

Cevap :

Ne kadar çoğuz, biz telaş içinde olanlar... Durup azıcık nefeslenme vaktidir :) sevgilerimle...  15.10.2007 11:34