Sahi Sen Neyin Bedelisin Çocuk?

Sabah gün yine aydın başlamıyor. Kaç zamandır böyle ya, içimizdeki sıkıntı gökyüzüne de yansımış gibi hava da bizimle aynı bugün; arada bir kendini gösteren güneş dışında çoğunlukla bulutlu, çoğunlukla kapalı, çoğunlukla gri...

Yolda dinlediğim radyo programına bağlanan birinin sözleri dikkatimi çekiyor; eskiden omuzlarda roketatar, ellerde tüfeklerle silahlarla yapılırdı terör, diyor. Şimdi ise omuzlarda kameralar, ellerde kalemlerle yapılıyor. Bir sürü yazı okuyorum üzerine, bir sürü düşünce, bir sürü konuşmaya şahit oluyorum. Derken bir annenin satırlarına takılıyor gözüm ama en çok da yüreğim. Öyle bir dile döküyor ki içindekileri anne olmadığım halde bir anneymişcesine kazınıyor içime kelimeleri;

*“Siz diyorsunuz ki ‘Her şey vatan için!’ Eyvallah! Ama benim vatanım oğlum bayanlar, beyler. Benim vatanım da, camim de, havram da, kilisem de oğlum. Tırnağına zarar gelse dünyayı çıkarırım yörüngesinden. Başkalarının çocukları da en az benimki kadar kıymetlidir bilirim. Acılarını yüreğimin en derininde hissederim. Bizden çook uzaklarda yaşayan hüzünlü bir hikayenin acıyla biten sonuna üzülür gibi izleyemem Elmas Abla’yı. Önce vatan diyerek cevaplayamam sorduğu soruları. Büyük soruların cevapları bazen çok basittir aslında. Artık düşününüz! Artık anlayınız! Ve artık yeter! Lütfen cevap veriniz; Sahi neyin bedeli bizim çocuklarımız???”

Ve günlerdir kulağımdan gitmeyen o feryat, aklımdan çıkmayan o soru, yüreğimden gitmeyen o acı çörekleniyor yine içime. Hani soruyor ya Şehit Uzman Çavuş Ömer Kara’nın annesi Elmas Kara oğlunun tabutunun başında; “Sen niye öldün oğlum? Sen neyin bedelisin oğlum? diye. Sahi kim verecek bu sorunun cevabını bu anneye, bu annelere? Sahi sen neyin bedelisin çocuk, dile gelsen sen söyleyebilir misin bize?

*Sui Generis'e ait yazının tamamını okumak için; www.anneyiz.biz/yazarlar/sen-neyin-bedelisin-oglum_aby7857810.html#