Sahipsiz "At"lar, biten umutlar

"Sakalım yok ki; sözüm tutulsun" desem de örtüşmüyor. Çünkü, bir eğitimci ve sanatçı, aynı zamanda blog yazarıyım. Yine de fikirlerim dikkate alınmamışsa bu ilgililerin sorunudur.

Sınav... Sınav...

Yine sınav...

Bizi bunlara alıştırdılar.

Egoist bir duygunun körlüğü ile, sadece komşunun atını (çocuğunu) geçmeyi düşünür olduk. Niçin düşünmeyelim ki; Biz yıllardır nice servetleri bu günler için harcamadık mı?

İşte, yıllardır bu ruh hali ile nice servetler bir "HİÇ" uğruna harcanırken, sorunu temelden çözmeye odaklanamadık. Biz hep, mevcut kontenjanlar içinde yer almayı hedeflerken, bu kontenjanların artırılması doğrultusunda fikir üretemedik. Hemen akla gelecek "KAYNAK" boşa akarken, biz onu yönlendiremedik.

Gençliğimiz için her yıl, bir ünüversiteyi kurabilecek paralar dersanelere akıtılırken, ilgililerimiz çözüm aramak yerine hipodromda yarış izlemeyi yeğlediler. Şimdi edebiyatı bırakmamı, ağzımdaki baklayı çıkarmanı isteyeceksiniz. Buna hazırım. Yeter ki sizler de bu konuda duyarlı olunuz ki; bu gençlik mutlu sona ulaşabilsin.

Ülkemizdki özel dersanaler bir ihtiyaçtan doğmuştur. Bu ihtiyaç neydi? Mevcut kontenjanlarda yer almak isteyen gençlere sınav deneyimi kazandırmak ve onların kazanma şansını artırmaktır. Eğer bu yolla eğitim sorunu halledilir diyorsanız, ben kuşkulanırım. Niçin? Kontenjan sınırlı. Çok para vererek hazırlanan okusun, diğerleri evde otursun . İstenen bu mu?. Yıllarca bu gerçeği yaşadık. Eğer gençlik mutlu ise şaşarım. İşte dar kapsamlı bir düşünce ile gençliğimiz yıllarca yarış atları gibi yarıştırıldı. Kazananlar mutlu. Büyük çoğunluk mutsuz.

Ne Yapmalıyız?

Özel dersanelerin özel okullar halina getirilmesine olanak sağlanmalı. Orta ve yüksek öğretimde sağlanacak kapasite genişlemesi her öğrencinin okumasını kolaylaştıracak dersaneler de işlerini kaybetme gibi bir sorun yaşamayacaklardır. Böylece, birbirini saf dışı bırakmak için yarışan gençler aynı çatı altında öğrenimlerine devam edebileceklerdir.

Özel dersaneler özel okullar haline geldiğinde Milli Eğitimin yükü hafifleyecek, derslık sayısı artacağından sınıf mevcutları azalacak, Devlet okullarındaki kalite yükselecektir.

Bu kişisel görüşümün ilgililere ulaştırılmasını, varsa daha yararlı girişimlerle geliştirilmesini, gençlerimizin yıpranmadan, hayata küsmeden, geleceğimizi devralmalarına olanak sağlanmasını dilerim.